Η οξύχυμος κερασιά παράγει τα ξινά κεράσια ή αλλιώς βύσσινα! Το βύσσινο είναι φρούτο αγαπημένο και στην κυριολεξία συνυφασμένο με τη γλύκα της παγωμένης βανίλιας και του καραμελωμένου αμύγδαλου. Δεν το τρώνε όμως όλοι οι λαοί ως γλύκισμα. Όσοι αντέχουν την όξινη, αλλά αρωματική γεύση του, απολαμβάνουν το φρούτο στη φυσική του κατάσταση ή ακόμα και αποξηραμένο.
Οι ευεργετικές του ιδιότητες είναι πολλές, καθώς περιλαμβάνει δεκαπλάσια ποσότητα βιταμίνης Α από τα κεράσια. Παράλληλα το βύσσινο είναι πλούσιο σε βιταμίνη Β και αντιοξειδωτικές πολυφαινόλες, όπως ανθοκυανίνες, που καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες και τα βλαβερά επακόλουθά τους στον οργανισμό. Θεωρείται ιδιαίτερα δυναμωτικός καρπός, ωφέλιμος για το άσθμα, την αναιμία και τις αρθρίτιδες. Επίσης, ενδείκνυται για όσους έχουν καρδιαγγειακά προβλήματα και περιέχει ουσίες που βελτιώνουν τη μνήμη, την όραση και τη συγκέντρωση.
Για όσους θυμούνται την πεντανόστιμη σπιτική, παγωμένη βυσσινάδα που πρόσφεραν οι παλιές η οικοδέσποινες το κατακαλόκαιρο στους επισκέπτες τους, βρήκαμε την αυθεντική συνταγή της...
- Φρέσκια βυσσινάδα:
- ΥΛΙΚΑ
1 κιλό βύσσινο
1 κιλό ζάχαρη
2-3 κουταλάκια χυμό λεμονιού
- ΟΔΗΓΙΕΣ
Πλένουμε τα βύσσινα, αφαιρούμε τα κοτσάνια τους και τα στύβουμε μέσα σε τρυπητό να βγει όλος ο χυμός τους. Ξεπλένουμε τις φλούδες και τα κοτσάνια με λίγο νερό και το ρίχνουμε στο χυμό. Βάζουμε το χυμό με τη ζάχαρη να βράσει και να δέσει σε σιρόπι, όχι πολύ πηχτό σαν των γλυκών του κουταλιού. Προσθέτουμε στο τέλος και το χυμό του λεμονιού, κατεβάζουμε από τη φωτιά και αφού κρυώσει η βυσσινάδα τη βάζουμε σε καθαρά και στεγνά μπουκάλια. Σερβίρουμε στο ποτήρι μας 1-2 δάχτυλα βυσσινάδα και αραιώνουμε με νερό.
