ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΦΟΡΑΜΕ: Denim jumpsuit και μπαλαρίνες
 

8 υπερεκτιμημένα πράγματα στο σεξ


Τα πρόστυχα, τα μαύρα τα εσώρουχά μας…
Με αποκορύφωµα κάθε Χριστούγεννα, επέτειο και -βέβαια- του Αγίου Βαλεντίνου, οι γυναίκες αναζητούµε εκείνο το «ιδιαίτερο, αισθησιακό, µαύρο εσώρουχο για τις προσωπικές µας στιγµές». Κι αφού το ψάξουµε και το βρούµε, σκάµε και µια µικρή περιουσία, γιατί π.χ. το σατέν του είναι από κάτι σπάνιες κάµπιες του Αµαζονίου και τα κορδελάκια του τα έπλεξαν µε τα χέρια τους οδαλίσκες της Ανατολής. Κι ύστερα, το φοράµε περήφανες µε το ασορτί σουτιέν και τις σετ ζαρτιέρες και ποζάρουµε ηδυπαθώς στον Μήτσο µας. Και δεν είναι ότι ο κακοµοίρης ο Μήτσος δεν το εκτιµά. Αλλά το εκτιµά ως σύνολο. Όπως π.χ. του αρέσει ή δεν του αρέσει ένας πίνακας (αλλά δεν κάθεται να αναλύσει και την τεχνοτροπία του πουαντιγισµού). Και πάνω στο πάθος του, αποδεικνύει το πόσο του αρέσουν τα εσώρουχά μας σκίζοντάς τα. Και µπορεί µεν εκείνη τη στιγµή να µην αντιδράσουμε υστερικά (αν δηλαδή δεν είμαστε τελείως ούφο), αλλά µετά θα κλάψουμε το µεταξωτό σετ και τα €200 που μας κόστισε. Οπότε, όπως λένε και οι Αµερικάνοι «keep it simple». Ή ακόµα καλύτερα, µένουμε απλώς γυµνές. Ο Μήτσος δεν θα καταλάβει ποτέ τη διαφορά.

Το «θέλω-και-τη-φίλη-σου»
Καταρχήν, για να είµαστε ειλικρινείς, καµιά γυναίκα δεν θέλει πραγµατικά ούτε φαντασιώνεται να βρεθεί στο κρεβάτι µε την κολλητή της και το γκόµενό της. Κι αν δεχτεί, θα το κάνει για χατίρι του γκόµενού της που της τα έχει κάνει κουδούνια µε το υπονοούµενο. Τα χειρότερα, όµως, µαντάτα δεν είναι για μας, που ξέρουμε εκ των προτέρων ότι δεν υπάρχει περίπτωση να απολαύσουμε να βλέπουμε την κολλητή μας να κάνει τα ακατονόµαστα µε τον καλό μας (καλάµια) κι επίσης ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ξανανιώσουμε ποτέ το ίδιο άνετα µαζί της. Τα χειρότερα µαντάτα είναι για το γκόµενό μας. Που θα φτάσει στην πηγή, αλλά δεν θα πιει νερό. Κι αυτό, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών που κάνουν «δωράκι» στο σύντροφό τους µια νύκτα πάθους µε µπόνους την καλύτερή τους φίλη, θέτουν αυστηρότατους κανόνες: Δεν κάνεις σεξ µε την κολλητή, δεν χοντραίνεις τη φάση µε την κολλητή και σε καµία περίπτωση δεν δείχνεις να ποθείς περισσότερο την κολλητή από ό,τι την γκόµενά σου. Σαν να λέµε, να φας καρµπονάρα αλλά χωρίς κρέµα γάλακτος, τυρί και ζαµπόν και, µάλιστα, µετά να ακούς επί αρκετό καιρό τον εξάψαλµο για το πόσο πάχυνες εξαιτίας της ξενέρας που «απόλαυσες». Αξίζει τον κόπο; Καλύτερα το φιλέτο που ξέρεις κι αγαπάς.

Τα κεριά (και τα λιβάνια)
Αυτό είναι αποκλειστικά γυναικείο κόλληµα. Κάτι η ροµαντική, λυρική γυναικεία φύση και κάτι ο κινηµατογράφος µε τις ερωτικές κοµεντί κι έχουµε όλες δηµιουργήσει µέσα στο κεφάλι µας ουτοπίες γεµάτες αρωµατικά κεριά, αρωµατικά στικ και ηµίφως. Ιδίως όταν το έγκληµα είναι προσχεδιασµένο, δηλαδή έχουµε αποφασίσει από νωρίς µέσα στη µέρα ότι το βράδυ που έρχεται θα γίνει της κολάσεως µε τον Μήτσο, το σκηνικό που στήνουµε θα το ζήλευε κι ο Καλιγούλας. Σατέν σεντόνια (που γλιστράνε), αισθησιακή µουσική (µόνο τα οιστρογόνα αναγνωρίζουν τη Celine Dion ως αφροδισιακό), πολλά αρωµατικά κεριά µέσα στο χώρο (οι άντρες είναι επισήµως αλλεργικοί σε όλα αυτά τα βανίλια/πατσουλί/γιασεµί/φρούτα του πάθους σκευάσµατα) και γενικά ένα κινηµατογραφικό περιβάλλον στήνεται µε πολύ κόπο κι ακόµα περισσότερο πάθος περιµένοντας τον Μήτσο. Κι ύστερα ο Μήτσος έρχεται κι αφού γκρινιάξει για την αιθαλοµίχλη πατσουλί στο δωµάτιο, μας «ξεπετάει» ως συνήθως. Ούτε κάθεται, δηλαδή, να μας χαϊδέψει µε φτερά και πούπουλα, ούτε θαυµάζει το τέλειο σώµα μας, ούτε μας ψιθυρίζει λόγια αιώνιας αγάπης (το «σ’ αρέσει, µωρό µου;» δεν πιάνεται ως τέτοιο). Κι εμείς απογοητευόμαστε. Κακό του κεφαλιού μας, βέβαια. Διότι υπάρχει λόγος που ο Μήτσος δεν απολαµβάνει αφρόλουτρα µε έλαια κι άλατα, δεν στολίζει το πιάτο του αλλά εξαφανίζει την µπριζόλα του σαν να µην υπάρχει αύριο και που δεν βάζει λεβάντες στις κάλτσες του (παρά τις πετάει χύµα στο συρτάρι χωρίς καν να τις διπλώσει). Κι ο λόγος λέγεται τεστοστερόνη (προσοχή! Οι άντρες stars του Hollywood τα κάνουν όλα αυτά µόνο βάσει σεναρίου και µόνο αφού τα εκατοµµύρια δολάρια της αµοιβής τους κατατεθούν στο λογαριασµό τους.

Η εκπαιδευτική τηλεόραση
Οι γυναίκες είµαστε φύσει περίεργα πλάσµατα. Και δεν αρνούµαστε ότι κι εµάς µας φτιάχνουν οι (καλαίσθητες, χωρίς πολλή τρίχα) τσόντες (άστε που ξεπατικώνουµε και κόλπα). Και µέχρι να τις δούµε παρέα µε τους συντρόφους µας και να µετατραπούµε σε Jenna Jameson, υπάρχει µεγάλη απόσταση. Δεν φταίµε, όµως, εμείς γι’ αυτό. Φταίνε οι άντρες που χειρίζονται το όλο θέµα λάθος. Γιατί άλλο να χρησιµοποιήσεις µια αισθησιακή ταινία ως ερωτικό βοήθηµα κι άλλο να χρησιµοποιήσεις την γκόµενά σου ως τέτοιο. Τι εννοούµε; Ότι αυτό που οι γυναίκες περιµένουµε είναι ο γκόµενός µας να εµπνευστεί από την τσόντα και µετά να επικεντρωθεί σ’ εµάς. Όχι το αντίθετο. Όχι, δηλαδή, να µας έχει εκεί πέρα και να µας πηγαινοφέρνει για να µην του κρύβουµε την οθόνη. Ούτε να ακούσουµε καµιά ατάκα του τύπου «κάνε πιο κει, ρε αγάπη μου, δεν βλέπω τι κάνει ο Bruno στην Angela» ή του τύπου «έτσι, έτσι Angela δώσ’ τα όλα». Για να µην αναφερθούµε καν σε σχόλια του στυλ «όχι έτσι, ρε μάτια μου, δεν βλέπεις πώς το κάνει η Angela;». Κάτι τέτοια βλέπουν και οι επιστήµονες και λένε ότι η τηλεόραση αποξενώνει τους ανθρώπους.

Η αλκαλική μπαταρία
Υπάρχει η θεωρία ότι στις γυναίκες δεν αρέσει το γρήγορο σεξ-ξεπέτα. Και είναι εν µέρει αλήθεια. Αλλά από την άλλη, καµιά µας δεν είναι οπαδός του µπενχουρισµού. Κι όλες γελάσαµε τροµαγµένες όταν διαβάσαµε ότι ο Sting, ως οπαδός του ταντρικού σεξ, το κάνει µε τη γυναίκα του επί οκτώ (!) συναπτές ώρες. Το σεξ, όταν ξεπερνάει τη µία ώρα (για πολλές από εµάς, µάλιστα, το «ταβάνι» είναι η µισή ώρα), είναι απλώς κακουχία. Προσοχή όµως: Δεν µιλάµε για όλη την ιεροτελεστία, αλλά για το σεξ αυτό καθαυτό. Κάπου εκεί το µπερδεύουν οι άντρες και άµα γκρινιάξουµε -ή σταµατήσουµε να ανταποκρινόµαστε- µετά τη µιάµιση ώρα, κάθονται και λένε ότι δεν είµαστε µε τίποτα ευχαριστηµένες και πάει λέγοντας. Η µιάµιση και οι δύο ώρες είναι ευχάριστες µόνο όταν τηρείται η εξής αναλογία: Καµιά ώρα τα προκαταρκτικά και κανένα µισάωρο το διά ταύτα. Και στο «διά ταύτα» µισάωρο, δεν φιλοδοξούµε να κάνουµε εµείς αεροβική κι ο Μήτσος καθιστική ή ανάσκελη διαµαρτυρία. Διαφορετικά, η µαγιονέζα κόβει κι οι γυναίκες αποκτούµε αιφνίδιους πονοκεφάλους και ηµικρανίες, προκειμένου να µην ξαναέρθουµε αντιµέτωπες µε την αλκαλική µπαταρία.

Το τσίρκο
Όταν είχαµε δει το Cirque le Sôleil, είχαµε ενθουσιαστεί. Όταν, όµως, το βλέπουµε στο κρεβάτι µας, απλώς φρικάρουµε. Είναι ωραίο να αλλάζεις δυο-τρεις, άντε και τέσσερις στάσεις στη διάρκεια του σεξ. Λίγο γιατί πιάνεσαι (η φυσική κατάσταση είναι άγνωστη έννοια στις περισσότερες από µας) και λίγο γιατί βαριέσαι. Το να µπαίνεις, ωστόσο, σε τµήµα ταχύρυθµης εκµάθησης του Κάµα Σούτρα δεν είναι ό,τι πιο ευχάριστο, κυρίως μετά από µια κουραστική εργάσιµη µέρα. Και στην τελική, τι μας νοιάζουν εμάς οι στάσεις του µπαµπού και του λωτού; Μόνο καρπούζια και ελιές έχουµε στην Κύπρο. Και ναι µεν οι γυναίκες είµαστε πιο cool και κατασταλαγµένες στο τι θέλουµε, τι µας αρέσει και τι απολαµβάνουµε. Το προβληµατάκι προκύπτει συνήθως από την πλευρά του Μήτσου, ιδίως όταν αυτός είναι νεότευκτος γκόµενος και άρα γεµάτος ανασφάλεια και όρεξη να µας αποδείξει ότι είναι ο καλύτερος εραστής που είχαµε ποτέ. Αν δούµε τη θετική πλευρά του πράγµατος, βέβαια, µπορούµε κάλλιστα να σταµατήσουµε τη yoga και τις στάσεις του ελέφαντα, της φώκιας, της κλαίουσας ιτιάς και της κόµπρας, αφού ο Μήτσος µε τα τσιρκουλοκόλπα του στο κρεβάτι φροντίζει µια χαρά για την ευλυγισία µας (µπορούμε πάντα να επικαλούμαστε θλάση και διάστρεμμα µέχρι νεωτέρας).

Ο διάλογος
-Τι σου κάνω, μάτια µου;
-Μµµµµ!
-Σ’ αρέσει, μάτια µου;
-Μµµµµ!
-Τελειώνεις, μάτια µου;
-Μµµµ...
Αυτό είναι ενδεικτικός διάλογος πολλών ζευγαριών. Διότι, πολλά «μάτια» δεν έχουν την ευγλωττία πολιτικού ή και να την έχουν, προτιµούν να την εξαντλούν σε καβγάδες για τη µάνα του Μήτσου, παρά στο κρεβάτι µαζί του και το αντίστροφο. Και µπορεί οι απανταχού σεξολόγοι να υποστηρίζουν ότι ο διάλογος στη διάρκεια του σεξ είναι απελευθερωτικός, αλλά µερικοί άνθρωποι είναι οπαδοί του λακωνίζειν. Έτσι, αν ο ένας από τους δύο δεν νιώθει άνετα να απαγγέλλει τα όσα κάνει την ίδια στιγµή που τα κάνει, ο άλλος νιώθει σαν δηµοσιογράφος που ρωτάει κάτι προκλητικό έναν πολιτικό. Η κατάσταση χειροτερεύει µάλιστα, αν ο οµιλητικός της παρέας έχει και ολίγη από Τζίµη Πανούση στο ρεπερτόριό του, κοινώς γουστάρει και βρίσιµο. Γιατί σε αυτή την περίπτωση το απλό «μµµµµ», µπορεί κάλλιστα να µετατραπεί σε «ποιον είπες τσουλάκι, ρε γελοίε; Σου ’χω δώσει εγώ τέτοιο δικαίωµα;». Κάπου εδώ έχουµε υποστολή της «σηµαίας».

Ο εναλλακτικός τουρισμός
Η αλήθεια είναι ότι ένα κρεβάτι -κυρίως αν δεν έχει κάγκελα- δεν προσφέρει και πολλές εναλλακτικές στο σεξ. Κι άµα είμαστε και -αρκετά- κάτω από τα τριάντα, ο πάγκος της κουζίνας, η τραπεζαρία, το σύνθετο, το πλυντήριο μάς φαίνονται σχεδόν εξωτικοί «σεξουαλικοί προορισµοί». Το κακό είναι όταν αυτός ο εναλλακτικός τουρισµός γίνεται ρουτίνα. Ωραίο το όρθιο, το καρεκλάτο, το καναπεδίσιο, το ντουζικό, ακόµα πιο ωραίο το σεξ «24» ή αλλιώς το σεξ όπου κινδυνεύουμε να μας κάνουν τσακωτούς (λεβητοστάσιο, ασανσέρ, τουαλέτες), αλλά το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο δεσπότης. Και το σώµα έχει κι αυτό τις αντοχές του. Γι’ αυτό, άλλωστε, λέγονται «εναλλακτικά» αυτά τα µέρη, γιατί καταφεύγουμε σ’ αυτά ως «εναλλακτική» της ρουτίνας. Όταν οι ρόλοι αντιστρέφονται, η µέση και ο αυχένας διαµαρτύρονται. Άλλωστε, έπειτα από κάποια ηλικία, στα χωριά καταφεύγουμε µόνο όταν έχουμε σκυλοβαρεθεί τα πεντάστερα ξενοδοχεία (δηλαδή σχεδόν ποτέ).

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
sex

LOVE: Τελευταία Ενημέρωση

X