Δεν είναι πρωτοφανές, όσο κι αν ακούγεται περίεργο όλο αυτό, μια γυναίκα ή ένας άνδρας μέσα στην πορεία της ζωής ενός γάμου να χάσει το σεξουαλικό ενδιαφέρον χωρίς όμως να χαθεί η συναισθηματική αναγνώριση και η αγάπη προς τον σύντροφο, έχοντας όμως διαχωρίσει τη σεξουαλικότητα από τη συναισθηματική επαφή. Μάλιστα όλοι αυτοί που συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν πια το σεξουαλικό ενδιαφέρον για τον σύντροφό τους, δεν σημαίνει ότι έχουν μπει οι ίδιοι σε σεξουαλική σιγή, αφού επιθυμούν και ποθούν σεξουαλικά άλλους ανθρώπους. Αρκετοί δε απ αυτούς, προχωρούν σε σεξουαλικές σχέσεις που τις περιχαρακώνουν μόνον στην απόλαυση του σεξ , χωρίς να απειλήσουν τη συντροφική τους σχέση και φυσικά το γάμο τους. Βέβαια πολύ θα υποστηρίξετε το ανήθικο αυτής της κατάστασης, το υποκριτικό και το νοσηρό που βγάζει όλη αυτή η υπόθεση. Θα αναρωτηθείτε ίσως γιατί να είσαι μ’ έναν άνθρωπο που δηλώνεις ότι τον αγαπάς, τον πονάς και τον φροντίζεις ως τον μοναδικό σύντροφό σου ενώ ταυτόχρονα γεύεσαι την ηδονή και τη σεξουαλική απόλαυση με κάποιον άλλον. Κι αν σκεφθεί κανείς ξεκάθαρα ότι η σχέση των δύο συντρόφων περιέχει απαραίτητα και σημαντικά τη σεξουαλική ζωή, τότε αυτονόητα η ερμηνεία «η σχέση χωρίς σεξ δεν νοείται» δίνει την απόλυτη απάντηση.
Πολλά όμως που θεωρούνται αυτονόητα και δεδομένα στην ανθρώπινη συμπεριφορά δεν φαίνεται να οδηγούν το «μύθο της αλήθειας» το ότι εγώ κι εσύ, αιώνια πιστοί σύντροφοι κι εραστές θα μείνουμε παντοτινά μαζί , έχοντας συνεχώς και αδιαλείπτως την επιθυμία ο ένας για τον άλλον. Το σεξ πράγματι μέσα στα χρόνια της ζωής μας διαφοροποιείται και φαίνεται να παίρνει μια τραγική προέκταση, όταν ο ένας εκ των δύο χάσει το ερωτικό ενδιαφέρον για τον άλλον, ζώντας τη βαθειά αγάπη του γι’ αυτόν χωρίς όμως να θέλει να μοιραστεί την ηδονή μου μ’ αυτόν.
Η ανθρώπινη σεξουαλικότητα εκφράζεται με πάρα πολλούς τρόπους και συντηρείται με πάρα πολλούς ρόλους. Ο πόθος και η έλξη δυναμώνουν τη γοητεία και τον θαυμασμό που ως τροφή ενεργοποιούν τον εγκέφαλο και ξυπνούν το σώμα διεγείροντας δια μέσου των αισθήσεων την ανάγκη μιας σεξουαλικής εμπλοκής με κάποιον ή με κάποια που το σώμα του, η χημεία του και οι αισθήσεις του χωρίς λογική εξήγηση «με πυροδοτούν».
Όσον κι αν ο γάμος ζει καλύτερα έχοντας σεξουαλικό ενδιαφέρον, η πραγματικότητα είναι ότι ο γάμος απέχει ουσιαστικά από την φαντασίωση, την έλξη και την έκρηξη μιας μεθυσμένης ηδονιστικής αναζήτησης, φέρνοντας τους δύο συντρόφους σε μια ήρεμη συναισθηματική σταθερότητα, επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα που κτίζουν τη βιωματική αγάπη και κυρίως τη φροντίδα ως βασική προϋπόθεση της αξίας ενός γάμου. Ο γάμος εξασφαλίζει την ποιοτική πορεία μέσα στο χρόνο που ο άνθρωπος μεγαλώνει αλλά πολλές φορές δημιουργεί τη θλίψη και την ανία όταν αυτή η ίδια εικόνα δεν προκαλεί ένταση, ανησυχία και συγκινησιακή φόρτιση που πολλοί άνθρωποι ψάχνουν μέσα στην πορεία της ζωής τους.
Η συγκεκριμένη γυναίκα που ανέφερε πως πια έχασε το σεξουαλικό της ενδιαφέρον για τον άνδρα της «δε ξέχασε» να μου πει ότι μέσα στο χώρο της δουλειάς της ένας άλλος άνδρας της έχει ήδη ξυπνήσει με το έντονο φλερτ του την επιθυμία να κάνει έρωτα μαζί του. Μάλιστα με την αφοπλιστική της ειλικρίνεια μου είπε ότι δεν τον εκτιμάει σαν άνθρωπο κάτι που τη φοβίζει να βρεθεί μαζί του, φοβούμενη το διασυρμό της στον επαγγελματικό της χώρο. Κι ενώ τον θέλει σεξουαλικά, τον φοβάται ηθικά και κοινωνικά, έχει όμως φαντασιώσεις έντονης σεξουαλικής συνεύρεσης μαζί του που την οδήγησαν μερικές φορές και στον αυνανισμό.
Τελικά υπάρχει σεξ χωρίς συναίσθημα; Υπάρχει συναίσθημα χωρίς σεξ; Η κοινωνία με την αμείλικτη ηθική της σφραγίζει με μια κόκκινη γραμμή το μήνυμα: Ο άνθρωπος πρέπει να κάνει σεξ με αυτόν που αποδέχεται συναισθηματικά και οφείλει μάλιστα να τον αγαπάει κιόλας!
Βλέπετε πόσο η ηθική υπόσταση χρεώνει ως ανήθικο το διαφορετικό αυτής της στάσης και πόσοι άνθρωποι ενώ ποθούν και φαντασιώνονται σεξουαλικά άλλους ανθρώπους θεωρούν ότι αυτό δεν είναι μέσα στην αναζήτηση του καθώς πρέπει της ίδιας της κοινωνίας. Κι όμως ο άνθρωπος μπορεί να ποθήσει έντονα σεξουαλικά έναν άλλον άνθρωπο χωρίς να επενδύσει συναισθηματικά σε αυτόν, έχοντας ως ανάγκη να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του επιθυμίες κι όχι πιθανά, όπως ενδεχομένως θα σκεφθείτε, όπως ένα ζώο που ορμά με το ένστικτό του, αλλά με τη δική του επιγνωσιακή συμπεριφορά θεωρώντας το σεξ ένα σπουδαίο κομμάτι της δικής του συναισθηματικής ικανοποίησης. Ασφαλώς πως αν το σεξ γεμίσει ψυχικά τον άνθρωπο αυτόν με τον άλλον που σεξουαλικά βρίσκεται, τότε πράγματι η σεξουαλική επαφή γίνεται πιο δυνατή, ενδιαφέρουσα και λειτουργική φτιάχνοντας μια σχέση που απολαμβάνει την ηδονή, σκέφτεται ο ένας τον άλλον και τελικά έρχεται η αγάπη ως ως αποκορύφωμα. Μετά, όμως;
