Για τον σύγχρονο άνδρα, που η ενέργεια του κατασπαταλάται στη δουλειά για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του, ενδεχομένως, η παύση της εργασιακής του απασχόλησης να φαντάζει μια ιδανική και ανακουφιστική λύση…
Ωστόσο, σύμφωνα με μία νέα έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Ageing and Heath», η ανεργία και ο «εγκλεισμός» ενός άνδρα μέσα στο σπίτι, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών, γαστρεντερικών και λοιμωδών ασθενειών, προκαλώντας σταδιακή επιδείνωση της υγείας του.
Εναργέστερα, μία ομάδα κοινωνιολόγων ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Rutgers αποφάσισε να μελετήσει την ποιότητα της σχέσης και της υγείας ανάμεσα σε 1.100 ζευγάρια για περίπου τρείς δεκαετίες. Ύστερα από εκτεταμένες αναλύσεις και συσχετισμούς, τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν, ότι όταν οι γυναίκες ορίζονταν ως οι κύριες υπεύθυνες για τη διασφάλιση του οικογενειακού εισοδήματος, τότε η υγεία των ανδρών παρουσίαζε αξιοσημείωτη διακύμανση.
Οι επιβλέποντες τόνισαν, ότι οι άνδρες που δεν εργάζονται φαίνεται να βιώνουν έντονο στρες στην καθημερινότητα τους, καθώς αισθάνονται, ότι ουσιαστικά εκτοπίζονται από τη θέση του «κουβαλητή» και ότι ο ανδρισμός τους υποβιβάζεται: «Όταν οι άνδρες δεν παίζουν πια αυτόν τον ρόλο, ο ψυχισμός τους υποφέρει και αυτή η κατάσταση με τη σειρά της βλάπτει τη σωματική τους υγεία», σύμφωνα με τους ερευνητές.
Συγχρόνως, η έρευνα αποκάλυψε, ότι σε σύγκριση με όσους θεωρούνταν πάντα οι κύριοι «πάροχοι» του οικογενειακού εισοδήματος, εκείνοι που είχαν χάσει τον υποστηρικτικό τους ρόλο σε πολύ νεαρή ή σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία είχαν περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από έλκη στομάχου, καρδιολογικά προβλήματα και χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια (ΧΑΠ).
Το γεγονός αυτό μπορεί να αποδοθεί, όχι μόνο στις ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες αλλά και, στην υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και καπνού, στα οποία πολλές φορές οι απογοητευμένοι άνδρες καταφεύγουν, προκειμένου να ξανακερδίσουν την χαμένη τους αυτοπεποίθηση και τον «ανδρισμό» τους.
Τέλος, οι ειδικοί επεσήμαναν, ότι το ψυχικό κόστος είναι μεγαλύτερο για όσους έχουν απολυθεί, αλλά και για εκείνους που διαθέτουν στερεότυπα αναφορικά με το ρόλο των δύο φίλων και που στην πράξη ανταγωνίζονται την επαγγελματική σταδιοδρομία της συντρόφου τους.
Δρ. Θάνος Ε. Ασκητής Νευρολόγος - Μαρίνα Μόσχα. M.Α. Κλινικής Ψυχολογίας, Ψυχοθεραπεύτρια
www.askitis.gr
