Αφροδίτη Δερματά
Βράδυ Σαββάτου είμαι καλεσμένη σε ένα event. Στέκομαι σε μια άκρη για να μπορώ να ελέγχω οπτικά όλο τον χώρο ο οποίος έχει γεμίσει με κουβέντες και μουσικές. Το βλέμμα μου ψάχνει να βρει κανέναν γνωστό για να γίνει λίγο πιο εύκολη η βραδιά, ξαφνικά εντοπίζω στην άλλη άκρη μια γυναίκα που κάτι μου θυμίζει. Την εξετάζω προσεκτικά πλησιάζει τα 50 είναι αδύνατη με μακριά μαλλιά, μου θυμίζει την Ντονατέλα Βερσάτσε αλλά και την Μαίρη. Ναι, είναι η Μαίρη μετα-παραμορφωμένη σε Ντονατέλα Βερσάτσε. Πλησιάζω και την χαιρετάω εγκάρδια, με θυμάται και ανταποδίδει. «Τι κάνεις;» της λέω. «Τρόμαξα… να σε αναγνωρίσω». «Είμαι πολύ καλά» μού απαντάει εγκάρδια, λάμποντας από αυτοπεποίθηση πίσω από την –στην κυριολεξία- τρομακτική, πλαστική ομορφιά της.
Την παρακολουθώ με περιέργεια, η Μαίρη δεν ήταν έτσι, τι της συνέβη; Ψεύτικα ασφυκτικά σαρκώδη χείλη, έντονα ζυγωματικά, ψεύτικες τεράστιες βλεφαρίδες, ψεύτικα μακριά μαλλιά και έντονα φρύδια τατουάζ. Πολλή ψευτιά μαζεμένη πάνω σε έναν άνθρωπο. Η Κάτια προσπαθεί να κοροϊδέψει τους άλλους μα πάνω απ΄ όλα τον εαυτό της, ότι είναι νέα και αισθησιακή. Ξεφυλλίζοντας τα περιοδικά και σερφάροντας στα γυναικεία sites μπορείς ξεκάθαρα να αντιληφθείς ότι εν έτει 2020 AΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ δια ροπάλου να γερνάς. Είναι χίλιες φορές καλύτερο να μοιάζεις με τσιτωμένη καρικατούρα παρά να είσαι ο εαυτός σου με ρυτίδες. Όχι, δεν θέλω να χλευάσω τον τρόμο που αισθανόμαστε εμείς οι γυναίκες για τα αμείλικτα σημάδια που αφήνει ο χρόνος πάνω μας καθώς περνάει, ούτε την έμφυτη ανάγκη μας να αρέσουμε. Άλλωστε η σημερινή κοινωνία θέλει την γυναίκα «γκομενάρα» και για πάντα νέα, γιατί πώς θα βγάλει χρήμα όλη αυτή η βιομηχανία ομορφιάς που είναι στημένη πάνω της. Θέλω να χλευάσω όμως την υπερβολή μας και την ματαιότητα μας. Μπορώ επίσης να αντιληφθώ την ανάγκη μιας όμορφης μοιραίας γυναίκας να συνεχίσει να έχει κατακτήσεις καθώς μεγαλώνει, αλλά αδυνατώ να καταλάβω τι κατακτήσεις περιμένει να έχει όταν κινδυνεύει να ανήκει στη φυλή της «πλαστικότητας» όπου όλες οι γυναίκες μοιάζουν με έναν αλλόκοτο τρομακτικό τρόπο μεταξύ τους με κύριο χαρακτηριστικό της συγκεκριμένης φυλής τα σαρκώδη χείλια, τα σχιστά μάτια, τα έντονα ζυγωματικά και την απουσία των ρυτίδων. Σε ποιους άντρες ακριβώς απευθύνεται η εν λόγω φυλή;
Είναι όμορφο να σ’ αγαπάς και να σε φροντίζεις. Να γυμνάζεσαι, να βάζεις τις κρέμες σου, να κάνεις τις μάσκες σου, να βάζεις την αντηλιακή σου, να τρέφεσαι σωστά, αν έχεις την οικονομική δυνατότητα να κάνεις κάποια θεραπεία μη επεμβατική ώστε να γυμνάζονται και να τονώνονται οι μυες του προσώπου. Όλα αυτά αποδεκτά, σε φρεσκάρουν σε ανανεώνουν, σου δίνουν αυτοπεποίθηση χωρίς να σε κάνουν να μοιάζεις… μεταλλαγμένη. Μπορώ να καταλάβω απόλυτα τον μικρό αναστεναγμό που αφήνεις κάθε φορά που ανακαλύπτεις μια νέα ρυτίδα στο πρόσωπο σου, άλλωστε αυτά τα μικρά σημάδια υπάρχουν για να μας θυμίζουν ότι κάποτε το πέρασμά μας από τον μάταιο ετούτο κόσμο φτάνει στο τέλος του. Όμως θα σου πω ένα μικρό μυστικό, την επόμενη φορά που θα κοιταχτείς στον καθρέφτη και θα δεις το σημάδι του χρόνου πάνω σου: κάνε ένα βήμα πίσω και παρατήρησε την αμετάβλητη και αγέραστη ομορφιά της ψυχής σου! Εκεί μέσα κρύβεται ένα φως μοναδικό, όταν θα το ανακαλύψεις και το βγάλεις προς τα έξω θα νιώσεις πιο όμορφη και πιο νέα από ποτέ.
''Για ωραία μάτια, βλέπε το καλό στους άλλους. Για ωραία χείλη, να λες λόγια ευγενικά. Και για το παράστημα: να περπατάς σαν να μην είσαι ποτέ μόνη!'' Όντρεϊ Χέπμπορν
ΥΓ. Ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα και ελευθερία να κάνει ότι θέλει στον εαυτό του. Είναι απόλυτα σεβαστή η επιθυμία της κάθε γυναίκας να ακολουθήσει τις επιλογές που θα την κάνουν να αισθανθεί καλά! Προσοχή όμως στο κενό μεταξύ ομορφιάς και παραμόρφωσης.
