ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΦΟΡΑΜΕ: Denim jumpsuit και μπαλαρίνες
 

Κάθηκας όπως Gordes, Πάφος όπως Avignon

Δημήτρης Λοττίδης

Δημήτρης Λοττίδης

Το editorial του Δημήτρη Λοττίδη για το τεύχος Αυγούστου.

Προσωπικά, τον Φαίδωνος δεν τον γνώριζα, μέχρι πριν δύο μήνες. Τον πήρα τηλέφωνο και ζήτησα εγώ να τον δω, για να μου εξηγήσει τι στον διάολο συμβαίνει στην Πάφο. Ξέρω ότι οι καλές ειδήσεις δεν είναι ειδήσεις, μας το έλεγαν στο πανεπιστήμιο στο Λονδίνο, όμως ως πολίτες οφείλουμε να ψάχνουμε τα καλά όσο ψάχνουμε τα κακά. Σήκωσα, λοιπόν, το τηλέφωνο και ζήτησα να τον δω και να του μιλήσω για να καταλάβω πώς είναι δυνατόν μια πόλη σε πλήρη παρακμή και ανυποληψία πριν δέκα χρόνια, να μεταμορφώνεται σε πόληπρότυπο ομορφιάς, αναπαλαίωσης και υποδομής για το μέλλον. 

Βρεθήκαμε στο γραφείο του. Φαίνεται έξυπνος άνθρωπος, με αισθητική και κουλτούρα. Λίγο υπερφίαλος, ίσως περισσότερο θορυβώδης απ’ ό,τι πρέπει. Σίγουρα, όμως, είναι μάνατζερ, κάτι που λείπει από τους περισσότερους πολιτικούς μας και ίσως αυτό να είναι και το πολιτικό μας ζητούμενο. Με ξενάγησε στην παλιά πόλη, η οποία έχει μεταμορφωθεί σ’ έναν ωραίο πεζόδρομο, μου έδειξε τις αναπαλαιώσεις και τον είδα να προσέχει λεπτομέρειες σε ανώφλια, σε μπογιατίσματα και φωτιστικά. Ήξερε τους μαστόρους που δούλευαν στα διάφορα εργοτάξια με το μικρό τους, σημάδι πως είναι συνεχώς από πάνω τους, μιλούσε με τους λίγους εναπομείναντες Ρωσοπόντιους που μένουν σε ανώγια, λέγοντάς τους πως πρέπει να φύγουν γιατί το επόμενο πρωί θα έριχνε τους τοίχους με τις μπουλντόζες. 

Κάποιος θα πει πως ο Φαίδωνος υλοποιεί το όραμα και το έργο του έγκλειστου στις φυλακές Βέργα. Αυτό είναι σωστό, όμως, η υλοποίηση είναι το ζητούμενο σήμερα. Γιατί όταν τον ρώτησα γιατί δεν βλέπω ηλιακούς στις στέγες, μου απάντησε πως τους απαγόρευσε (!) και όποιος τους διατηρεί πάει και τους ρίχνει! Την ίδια ώρα δεν θα δεις στη (νέα) παλιά πόλη πινακίδες «neon» και θα δυσκολευτείς να δεις χάμω χαρτάκι και αποτσίγαρο. Αυτό, ωστόσο, που με «κούφανε» πραγματικά είναι ο φωτιστικός σχεδιασμός τα βράδια, όπου η λεπτομέρεια ξεπερνά κάθε προσδοκία στην κεντρική πλατεία, όπως και στην επιβλητική είσοδο στην πόλη με τα νεοκλασικά μαρμάρινα κτήρια επί της Γρίβα Διγενή - ένα σκηνικό που θυμίζει τα προπύλαια της Αθήνας στην Πανεπιστημίου, αλλά σε μικρογραφία.

Τα έργα έγιναν, ο κόσμος ακόμη δεν ήρθε, οι πεζόδρομοι ακόμη και τον Ιούλιο είναι άδειοι, καταστήματα και εστιατόρια ή μπαρ δεν άνοιξαν, άρα έχουμε ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο πόλης «του κουτιού», το οποίο είναι βουβό και υποτιμημένο (ακόμη). Είναι ζήτημα πιστεύω αν θα ζωντανέψει και πότε η περιοχή πίσω από την κεντρική πλατεία, η οποία μαζεύει στα τρία της μπαράκια όλο τον κόσμο. Η περιοχή θα μπορούσε να είναι η μόνιμη καλλιτεχνική πρωτεύουσα της Κύπρου, με χίπστερ προσέγγιση και millennials αραχτούς να πίνουν τα κοκτέιλ τους τα βράδια και να συζητούν τις εκδρομές της ημέρας.

Μπορεί, επίσης, να ζωντανέψει με τρία-τέσσερα boutique hotels, μπορεί ακόμη να εγκατασταθεί και μια σχολή πανεπιστημίου, από τα πολλά που έχουμε πλέον σε όλη την Κύπρο. Η ουσία είναι πως η Πάφος με τα κακά της φαίνεται πως έμαθε από τα παθήματα της Λευκωσίας και της Αγίας Νάπας, που ψάχνουν να βρουν ταυτότητα και κατεύθυνση ως προς το αρχιτεκτονικό ύφος και την αισθητική. Αν, λοιπόν, καταλήξετε στην περιοχή περπατήστε στην παλιά πόλη, κατά προτίμηση τη μέρα. Τα καταστηματάκια με καλλιτεχνίζουσα προσέγγιση έχουν ευκαιρίες για boho διακόσμηση, ενώ μπορείτε να φάτε ωραία μαγειρευτά στη Λαόνα, να πιείτε ζιβανίες στο Ζιβανάδικο, ούζο στο Κουτουρού και καφέ στη Χοβολή. Μέχρι εδώ όμως. Οι τιμές τσιμπούν λίγο σε σχέση με την ορεινή περιοχή Πάφου, αλλά σίγουρα είναι πιο φτηνά από τη Λεμεσό. Οι περιπέτειές μου με την τοπική αυτοδιοίκηση, βέβαια, δεν θα σταματήσουν εδώ. Επόμενος σταθμός εκλελεγμένου άρχοντα που θέλω να γνωρίσω είναι του χωριού Κάθηκας, ένα μέρος ξεχασμένο τη δεκαετία του ’80, το οποίο έχει εξελιχθεί ως το Gordes en Luberon της Κύπρου (το χωριό όπου ερωτεύονται ο Russell Crowe με τη Marion Cotillard στο «A Good Year»). Όλο το χωριό με πλακόστρωτο, όλες οι προσόψεις των σπιτιών φτιαγμένες με λεφτά της κοινότητας, φωτισμός προσεγμένος και στέγες χωρίς ντεπόζιτα. Το νέο απόκτημα του Κάθηκα είναι η μετατροπή του κοινοτικού καφενείου σε Gin Bar (!) με 73 διαφορετικά gins απ’ όλο τον κόσμο. Εδώ θα βρείτε πέραν των εφτά εστιατορίων, κατάστημα με προϊόντα της κυπριακής γης, αλλά και δύο οινοποιεία για απογευματινό wine tasting.

Αρνητικό και ευλογία ταυτόχρονα για τον Κάθηκα είναι πως υποδέχεται κάθε βράδυ πρώτος στην Κύπρο τους υδρατμούς της Μεσογείου, που ταξιδεύουν μαζικά και με ταχύτητα από τη θάλασσα στην ενδοχώρα. Η ευλογία συναντάται στο ότι από τη βραδινή αυτή άτυπη βροχή ευδοκιμούν τα αμπέλια και φτιάχνουν το υπέροχο κρασί της περιοχής, το αρνητικό είναι πως τα βράδια του Αυγούστου χρειάζεσαι πολλές φορές αδιάβροχο για να καθίσεις έξω στις ταβέρνες. Αν, λοιπόν, ο Κάθηκας είναι το Gordes της Κύπρου, η παλιά Πάφος μπορεί να είναι η Avignon της. Με λίγη φαντασία και πολλή δουλειά όλα γίνονται. Καλό καλοκαίρι σε όλους!

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
Πάφος  |  must  |  έποψη

must έποψη: Τελευταία Ενημέρωση

Gossip Girls 2.0

Gossip Girls 2.0

Όταν οι λεγεώνα των troll γίνεται η νέα κατίνα της γειτονιάς
Δημήτρης Λοττίδης
 |  MUST ΕΠΟΨΗ
Αγιανάπα Α'

Αγιανάπα Α'

Όπου και να γυρίσεις, όπου και να μιλήσεις, η Κύπρος σε πληγώνει
Δημήτρης Λοττίδης
 |  MUST ΕΠΟΨΗ
X