ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΦΟΡΑΜΕ: Denim jumpsuit και μπαλαρίνες
 

Keywords: Family, Business, Politics

Δημήτρης Λοττίδης

Δημήτρης Λοττίδης

Το παράδειγμα του γιου του Joe Biden, ο οποίος κατηγορείται για «ύποπτη» πληρωμή μέσω Κύπρου, είναι το τελευταίο μιας σειράς παραδειγμάτων που καταδεικνύουν πως τα παιδιά, εγγόνια, γαμπροί ακόμα και ξαδέρφια των προσωπικοτήτων που ασκούν δημόσια εξουσία, πρέπει και οφείλουν να συμπεριφέρονται ως δημόσια πρόσωπα που υπάγονται σε έλεγχο και δημόσια κριτική. Μάλιστα -κι αυτό έχει τη σημασία του- το «σκάνδαλο» του γιου Biden φαίνεται πως δεν υπάρχει καν, μόνο όμως οι λέξεις «Biden», «son», «millions» και «Ukraine» είναι αρκετές για τη δημιουργία keyword scandal.

Το ξέρει καλά το παιχνίδι αυτό ο Donald Trump, γι’ αυτό και ζήτησε από τον Ουκρανό να ψάξει το θέμα. Είχε προηγηθεί βέβαια ο χαμός με την κόρη του, Ivanka, η οποία ξεφτιλίστηκε από τη γαλλική προεδρία με ένα βίντεο που την έδειχνε να προσπαθεί να παρεισφρήσει στον κύκλο των ευρωπαϊκών ηγετών και να εκφέρει άποψη, προκαλώντας τον εκνευρισμό της Merkel και της Langarde. Δύο γυναικών, δηλαδή, που πρώτες ένιωσαν θιγμένες από τον νεποτισμό του σημερινού Λευκού Οίκου. Την Έλσα και την Ινώ τις γνώρισα καλύτερα λίγο πριν γίνει ο πατέρας τους πρόεδρος. Γυναίκες γεμάτες ενέργεια, βέρες Λεμεσιανές του «all or nothing» και του «μαζί μας ή εναντίον μας», σε μια οικογένεια δεμένη που λειτουργεί ως ομάδα με μότο «όλοι για όλους και όλοι για έναν». Δίπλα τους η Άντρη Αναστασιάδη, μία κυρία με Κ κεφαλαίο, που αθόρυβα με το έργο και τη συνεχή αξιοπρεπή της στήριξη ευάλωτων ομάδων, κάνει τη δουλειά πολλών επικοινωνιολόγων μαζί. Έχω την αίσθηση ότι για την οικογένειά του ο πρόεδρος Αναστασιάδης θεωρεί πως είναι «άβατο». Πως είναι υπεράνω κριτικής και πως βρίσκεται κάτω από τα μιντιακά ραντάρ. Δεν θα έπρεπε να το βλέπει έτσι όμως.

Οι οικογένειες των πολιτικών πάνε πακέτο με αυτούς, δεν διαχωρίζονται σε «ιδιωτική και δημόσια σφαίρα», ειδικά δε όταν έχουν έντονη επιχειρηματική και κοινωνική ζωή. Ο τελευταίος ορυμαγδός κριτικής προς τα μέλη της προεδρικής οικογένειας δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει τον πρόεδρό μας. Αυτός είναι που δίδαξε πρώτος πως δεν μπορείς να διαχωρίζεις τις ιδιωτικές συμπεριφορές, και δη επιχειρηματικές, από τα δημόσια πρόσωπα. Θυμάστε όταν ο ίδιος ψαλίδισε το πολιτικό μέλλον του Τάσσου Παπαδόπουλου, αποδεικνύοντας την εμπλοκή του γραφείου του και του γιου του, Νικόλα, στην έλευση του φυσικού αερίου με πλωτή μονάδα, δείχνοντας στο ήδη προδιατεθημένο κοινό τη ροπή του περίγυρου του Τάσσου προς οικογενειοκρατία και τις «δουλειές» από το δικηγορικό γραφείο; Αυτό που έκανε τότε ο νυν πρόεδρος θα έπρεπε να είχε στο μυαλό του πως θα του το κάνουν, ειδικά με τον Γιάννη Μισιρλή, ο οποίος μπορεί να είναι ένας χαρισματικός νέος ντιβέλοπερ με πολλές επιτυχίες, δεν παύει όμως να είναι ένας ντιβέλοπερ που επωφελείται (όπως και άλλοι) από κυβερνητικές πολιτικές της κυβέρνησης του πεθερού του. Είτε αυτό γίνεται με εύνοια είτε όχι, έστω νομότυπα, η εικόνα στον απλό κόσμο για το ύφος της εξουσίας διαμορφώνεται τουλάχιστον με καχυποψία. Ο προεδρικός περίγυρος το λέει ζήλια. Και δεν φτάνουν αυτά, ο Γιάννης θέλει να διαφημίζει ο ίδιος σε βίντεο τα πρότζεκτ του. Χάθηκε να βάλει ένα μοντέλο; Δεν αντιλαμβάνεται πως έχει υποχρέωση να διαφυλάξει πρώτα απ’ όλα την εικόνα του πεθερού του; Και όλα αυτά στην εποχή της ασύμμετρης απειλής που λέγεται «social media», όπου ο καθένας γίνεται ντετέκτιβ, «ξέρει σίγουρα», δικάζει και καταδικάζει υπολήψεις χωρίς λόγο και αιτία, πόσω μάλλον όταν τα keywords είναι «γαμπρός», «Αναστασιάδης», «βίντεο» και «διαβατήρια». Με τον Γιάννη έχουμε μιλήσει πολλές φορές και δεν έχω κάποια αρνητική εικόνα γι’ αυτόν.

Ωστόσο, η τοξικότητα που παράγει πλέον η εικόνα νεοπλουτισμού των ντιβέλοπερ πρέπει να προσεχθεί πρώτα απ’ όλα από τους ίδιους. Άλλωστε, δεν έχουν περάσει πέντε χρόνια από την πτώχευση της χώρας, η οποία οφειλόταν κατά ένα μεγάλο βαθμό στα απλήρωτα δάνειά τους στην Τράπεζα Κύπρου.
Μπορούν οι οικογένειες των πολιτικών να είναι υπεράνω κριτικής και σε πλήρη αφάνεια; Βεβαίως. Αν ο συγκεκριμένος πολιτικός δεν χρησιμοποιεί την οικογένειά του για την εικόνα του στα media και στις προεκλογικές εκστρατείες, θέλοντας να διαμορφώσει το μότο «καλός οικογενειάρχης, ευτυχισμένη οικογένεια, αγαπητός πολιτικός», τότε μπορεί να ζητήσει να μην ασχολείται κανείς με το τι γίνεται σπίτι του. Την ίδια ώρα, όμως, η οικογένεια δεν πρέπει να έχει σχέση με κρατικές δουλειές, προμήθειες -είτε έμμεσα είτε άμεσα- και να μην επωφελείται έστω και νομότυπα από πολιτικές αποφάσεις. Αν τα πιο πάνω δεν συντρέχουν, καλό θα ήταν να προσέχουμε την εικόνα μας, γιατί δεν υπάρχει ιδιωτική σφαίρα σε αρχηγούς κρατών, ούτε ιδιωτικές διακοπές, ούτε ιδιωτικές εγχειρήσεις. Όταν κρατάς στα χέρια σου ένα κράτος, όλα τα πιο πάνω μπαίνουν σε παύση και για σένα και για τα ξαδέρφια σου μέχρι δεύτερου βαθμού. Αν δεν το αντέχεις εσύ ή η οικογένειά σου, κάντε ένα οικογενειακό συμβούλιο και αποφασίστε τι θέλετε. Και τα δύο δεν γίνονται. Μπορείτε να προσπαθήσετε να γίνουν, αλλά αργά ή γρήγορα το κακό θα σκάσει. Αν ο Νίκος Αναστασιάδης προχωρήσει στη θητεία του και τις μεταρρυθμίσεις στη Δικαιοσύνη και τη Δημόσια Διοίκηση, για εμένα θα είναι, τηρουμένων των αναλογιών και σε σύγκριση με τους προκατόχους του, ο πλέον πετυχημένος και λαοφιλής πρόεδρος που είχε η κυπριακή Δημοκρατία. Μπορεί, όμως, να ισχύει στην πράξη το πιο πάνω, αλλά οι πολίτες ίσως μόνο κακά να έχουν να πουν γι’ αυτόν, την εικόνα, τη συμπεριφορά και την επίγευση της εξουσίας του με βάση τη δεύτερη θητεία του.

Η ουσία, άλλωστε, δεν συντρέχει πάντα με την εικόνα. Έχει μπροστά του άλλα τρεισήμισι χρόνια και μπορεί να τους μαζέψει και να ανατρέψει τη φόρα στον κατήφορο που έχει πάρει. Αν δεν το πράξει, μόνο έναν θα μπορεί να φταίξει: τον εαυτό του.

Δημήτρης Λοττίδης
demetris@sppmedia.com 
Twitter: @dlottides 

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

must έποψη: Τελευταία Ενημέρωση

Gossip Girls 2.0

Gossip Girls 2.0

Όταν οι λεγεώνα των troll γίνεται η νέα κατίνα της γειτονιάς
Δημήτρης Λοττίδης
 |  MUST ΕΠΟΨΗ
Αγιανάπα Α'

Αγιανάπα Α'

Όπου και να γυρίσεις, όπου και να μιλήσεις, η Κύπρος σε πληγώνει
Δημήτρης Λοττίδης
 |  MUST ΕΠΟΨΗ
X