Δημήτρης Λοττίδης
Λένε πως για να αλλάξει η ανθρωπότητα χρειάζονται μεγάλα γεγονότα που να την ταρακουνήσουν. Να τη βγάλουν από τους ρυθμούς της, να αφορούν όλη τη Γη. Το 2015 ο Μπιλ Γκέιτς σε μια παρουσίασή του, απ’ αυτές που θα μείνουν ιστορικές, κάτι σαν κήρυγμα ενός σύγχρονου προφήτη, υποστήριξε πως ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος δεν θα είναι με πυρηνικά όπλα αλλά από έναν αόρατο ιό. Στην παρουσίασή του που είχε ως ερέθισμα την επιδημία Ebola στη Δυτική Αφρική χαρακτήρισε την τότε επιδημία ως ένα σημάδι ενεργοποίησης και προειδοποίησης πως ο επόμενος ιός που θα μεταφέρεται από τον αέρα, σε αντίθεση με τον Ebola, θα ξεπεράσει οτιδήποτε είχαμε δει μέχρι τότε. Σε αλλαγή της καθημερινότητας, σε θανάτους, σε επιρροή στη Γη.
Αυτό που ζούμε σήμερα έχει αναδείξει κάποια βασικά πράγματα που αγνοούσαμε ή θέλαμε να αγνοούμε. Τα περισσότερα που καταγράφω πιο κάτω είναι σύνοψη από τον Προφήτη Μπιλ, τα μεταφέρω με κάποιες σκέψεις δικές μου για να φτάσουν σε όσους από εσάς δεν τα έχετε διαβάσει κάπου. Εκ πρώτης όψεως ο κορωνοϊός έδειξε πως όλοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι. Είμαστε ίσοι απέναντι στις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης σε όποια χώρα και να ζούμε, είτε είμαστε φτωχοί είτε πλούσιοι. Αν αμφιβάλετε για αυτό, είπε ο Προφήτης Μπιλ, ρωτήστε τον Τομ Χανκς. Είμαστε όλοι ενωμένοι, σε μία ανθρώπινη αλυσίδα σε όλη τη Γη. Δεν υπάρχουν σύνορα και ο ιός δεν χρειάζεται διαβατήριο, τα σύνορα είναι ένα ανθρώπινο δημιούργημα όπως και οι διαχωρισμοί. Δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα.
Η σημερινή πανδημία μάς θυμίζει πως έχουμε επενδύσει πολλά ως ανθρωπότητα σε πολλά άσχετα πράγματα εκτός της υγείας μας. Τρώμε χαμηλής ποιότητας φαγητό και πίνουμε κακής ποιότητας νερό που περιέχουν και τα δύο χημικά, τα οποία σε κάποια φάση επηρεάζουν την υγεία μας. Είναι μια υπενθύμιση για το πόσο υλιστές έχουμε γίνει ξεχνώντας πως σε στιγμές δυσκολίας αυτά που χρειαζόμαστε είναι ποιοτικό φαγητό, καθαρό νερό και φάρμακα.
Τέλος, η σημερινή πανδημία μάς θυμίζει τη σημασία της οικογένειάς μας, του σπιτιού μας, των ανθρώπων που αγαπούμε, μας φροντίζουν και φροντίζουμε. Είναι ένα μήνυμα πως πρέπει να κρατούμε το «εγώ» μας σε μια ισορροπημένη διάσταση μη δίνοντάς του περισσότερη σημασία απ’ ό,τι πρέπει. Είναι μια υπενθύμιση πως πρέπει να έχουμε υπομονή και να μην πανικοβαλλόμαστε. Να είμαστε σε κατάσταση αυτοκυριαρχίας και αυτοπειθαρχίας. Είναι ο σημερινός ιός και η πανδημία που προκάλεσε ένας συναγερμός προς όλους μας πως η Γη είναι άρρωστη. Και η κύρια αιτία είμαστε εμείς.
Πάνω απ’ όλα, αυτό που ζούμε είναι μια επιβεβαίωση του αυτονόητου εφήμερου της ύπαρξής μας σε αυτόν τον κόσμο. Είτε αυτό αναφέρεται στη δική μας εξατομικευμένη ύπαρξη είτε σε μορφώματα που δημιουργήσαμε όπως είναι οι ισχυρές χώρες και οι οργανισμοί. Είναι μια υπενθύμιση πως όσο μεγάλες και να είναι οι αυτοκρατορίες, ιστορικά χρειάζονται ΕΝΑΝ άνθρωπο για να τις καταστρέψει, και αυτός πάντα είναι εκ των έσω. Δείτε τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία. Η ηγεσία είναι το make or break, η ζωή ή ο θάνατος στα δύσκολα. Τους διαλέγουμε μόνο γι’ αυτές τις στιγμές και αυτό πρέπει να γνωρίζουμε όταν έρθει η ώρα της επιλογής.
Το ζήσαμε εμείς πριν δέκα χρόνια, το ζουν τώρα αυτοί και μετρούν τους νεκρούς τους από τον ασύμμετρο πόλεμο που υποτίμησαν. Κυρίως, όμως, είναι μια υπενθύμιση πως ο μικρόκοσμος που κτίζουμε έχει αλλάξει για πάντα. Ο κόσμος όπως τον ξέραμε δεν θα είναι ο ίδιος μετά απ' αυτό. Σε όλο το είναι του.
Δημήτρης Λοττίδης
demetris@sppmedia.com
Twitter: @dlottides
