Κείμενο: Στέλλα Μίντζη - Colella
Το κομψό έπιπλο, σύμβολο της αστικής τάξης, η μπερζέρα, μετά από 260 χρόνια άλλαξε στυλ. Έγινε ριζοσπαστικά πιο μοντέρνα και, παρά τις ρετρό της νότες, η πολυθρόνα-στάτους μετατράπηκε σε αντικείμενο σύγχρονου ντιζάιν από τα χέρια του Φιλίπ Σταρκ, ο οποίος αποτόλμησε αυτή την αλλαγή.
Η βασίλισσα
Η bergère, η χαμηλή έλεγκαντ πολυθρόνα που στεκόταν αγέρωχα στα σαλόνια του ανακτόρου των Βερσαλλιών την εποχή του Λουδοβίκου 15ου γύρω στο 1720, υπήρξε η αγαπημένη πολυθρόνα των ευγενών και της μεγαλοαστικής τάξης.
Ο συνδυασμός του πολύτιμου ξύλου του σκελετού της με τα πολυτελή υφάσματα που την «έντυναν», την έκαναν να μοιάζει με θρόνο. Θεωρήθηκε η βασίλισσα των καθισμάτων, τόσο για την ιδιωτικότητα που προσέφερε στον φιλοξενούμενό της, αγκαλιάζοντάς τον, όσο για τη δυνατή εικόνα που εξέπεμπε ως διακοσμητικό στοιχείο στα βασιλικά και αστικά σαλόνια. Σε περίοπτη πάντα θέση δίπλα στο τζάκι ή σε μια γωνιά του υπνοδωματίου, έτοιμη να προσφέρει την απόλυτη χαλάρωση. Η εύρωστη σιλουέτα της, ύμνος της άνεσης, με τα ελαφρώς ανοιχτά μπράτσα και την ψηλή πλάτη με τα γυριστά «αφτάκια» δεν έδυσε ποτέ στην πορεία του χρόνου. Αγαπήθηκε τόσο πολύ από τους ιδιοκτήτες της που ανέκαθεν την ανάγκαζαν σε ανορθόδοξο πάντρεμα τόσο με το μινιμαλιστικό όσο και με το μοντέρνο στυλ, μόνο και μόνο για να την έχουν και να ξεκουράζονται πάνω της.
Μια… μοντέρνα Σταχτοπούτα
Η πιο αναγνωρίσιμη πολυθρόνα για περισσότερο από δυο αιώνες, μεταμορφώθηκε σε αντικείμενο σύγχρονου ντιζάιν με εμφανή βιντάζ στοιχεία. Όλα ξεκίνησαν πριν 35 χρόνια. Ήταν το 1985 όταν ο σχεδιαστής συγκινημένος από τη θέα πεταμένων μπερζερών στους παριζιάνικους δρόμους, ξεπερασμένα έπιπλα των αστικών κατοικιών, αποφάσισε να επέμβει και να αλλάξει τον τρόπο ύπαρξης της πολυθρόνας-σύμβολο. Έτσι γεννήθηκε η πιο ριζοσπαστική σχεδιαστικά έμπνευση του Φιλίπ Σταρκ: ο Ριχάρδος ο 3ος (Richard III) του Τσερούτι Μπαλέρι (παραγωγός του επίπλου), που απογειώθηκε για να κατακτήσει τον κόσμο και τα μουσεία μοντέρνας τέχνης. Ένα κράμα παρελθόντος και παρόντος με το μπροστινό της μέρος να διατηρεί το στυλ της κλασικής μπερζέρας, ενώ στο πίσω μέρος της πλάτης της αποκαλύπτεται ένα παιχνίδι μοντέρνας τεχνολογίας που ξαφνιάζει.
Το νέο σχήμα
Αν και βιομηχανοποιημένο αντικείμενο πλέον, κατατάσσεται στις αξεπέραστες σύγχρονες εμπνεύσεις. Τα πλαϊνά της σημεία εκπλήσσουν για το σχεδιαστικό δυναμισμό που δίνουν στην όψη μιας πολυθρόνας που παρότι απελευθερώθηκε από τους γεμάτους όγκους του καθίσματος και της πλάτης (θεωρήθηκαν πλεοναστικοί) προς όφελος του «άδειων» λιτών γραμμών, δεν έχασε τη σημαντική εικόνα της. Τα πόδια που για αιώνες σκεπάζονταν από την τυπική «φουστίτσα» τώρα ξεγυμνώθηκαν και στηρίζουν μια πιο αέρινη κατασκευή από χυτή άκαμπτη πολυουρεθάνη. Ο σκελετός της μοντέρνας μπερζέρας είναι βαμμένος με πολυουρεθανικά σμάλτα σε μαύρο ματ και μεταλλιζέ ασημί. Όσο για το μαξιλάρι του καθίσματος υπάρχουν τρεις εκδοχές: διογκωμένη πολυουρεθάνη και darcon σε μαύρο τεχνικό ύφασμα, σε δέρμα ή οικολογικό δέρμα στο σκούρο πράσινο στο μαύρο και άσπρο χρώμα. Η μπερζέρα του Φιλίπ Σταρκ έγινε status symbol όχι μόνο για την ιδιαίτερη ερμηνεία που τής απέδωσε ο σχεδιαστής αλλά και για το βαρύγδουπο προκλητικό όνομά της: Richard III ( Ριχάρδος ο 3ος). Σχεδιάστηκε για την εταιρεία Kartell και καταγράφηκε ως το βιομηχανικό αντικείμενο με έντονο σοφιστικέ στυλ. Έκλεψε και την καρδιά ενός Προέδρου! Όχι τυχαία, ο Ριχάρδος ο 3ος διακόσμησε τα ιδιαίτερα διαμερίσματα του Φρανσουά Μιτεράν, ο οποίος ενθουσιάστηκε στη θέα της.
Η ιδανική θέση
Και για να ολοκληρωθεί η ιστορία της μπερζέρας, οφείλω να ομολογήσω ότι η πιο κατάλληλη θέση της σε έναν χώρο, είναι δίπλα στο τζάκι. Ο σοφός σχεδιασμός της με την ψηλή πλάτη και τα γυριστά πλαϊνά «αφτάκια» είχε ως σκοπό να εγκλωβίζει τη ζέστη στο εσωτερικό της πολυθρόνας χωρίς να επιτρέπει απώλειες θερμοκρασίας, ώστε όποιος χουχούλιαζε πάνω της να παραμένει ζεστός για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η μοντέρνα εκδοχή της μπερζέρας του Φιλίπ Στάρκ μπορεί να μην είναι χουχουλιάρικη, αλλά σίγουρα είναι ένα must αντικείμενο ευφάνταστου σχεδιασμού.
Πηγή: ΤηλεΏρες
