Σίγουρα θα το έχετε προσέξει, κατεβαίνοντας προς το κέντρο, ότι κάτι νέο παίζει απέναντι από την τάφρο D’ Avila. Πρόκειται για το Map hotel, το πρώτο smart design boutique hotel στην πρωτεύουσα, που άνοιξε τις πόρτες του εκεί που στεγαζόταν παλιά το Zoo club. Στο ισόγειο του ξενοδοχείου βρίσκεται το Scale, ένα εκλεπτυσμένο εστιατόριο που άνοιξε ακριβώς πριν τις γιορτές.
Σε χαλαρό ύφος με τη χαμηλή μουσική υπόκρουση να σε βάζει στο κλίμα μόλις μπεις, ο μοντέρνος χώρος με σκούρα χρώματα, χαμηλό φωτισμό και άνετα τραπέζια, δημιουργούν την κατάλληλη ατμόσφαιρα για την dining εμπειρία που θα ακολουθήσει.
Αφού καθίσαμε, ο ευγενικός σερβιτόρος μάς έφερε το μενού το οποίο επιμελείται ο εξ Ελλάδος σεφ Διονύσης Ζαχαρόπουλος. Μελετώντας τον κατάλογο που προτείνει μια σειρά από μεσογειακά πιάτα που, αν και μετράνε μόλις λίγες μέρες, ωστόσο δείχνουν επίπεδο και δυναμικό χαρακτήρα. Η πρώτη λέξη που μου ήρθε στο μυαλό ήταν «ισορροπία», αφού ο πειραματισμός με κορυφαίες πρώτες ύλες αποσκοπεί στη δημιουργία των ιδανικών μεσογειακών γευστικών συνδυασμών, έτσι ώστε να προσφερθεί το τέλειο πιάτο. Το μενού αποτελείται από 3 σαλάτες, 9 ορεκτικά, 6 επιλογές για κυρίως πιάτα και 3 γλυκά.
Από τα ορεκτικά επιλέξαμε μουσακά. Ένα εντελώς διαφορετικό και νόστιμο μουσακά, που απέχει αρκετά από τον παραδοσιακό, ο οποίος σερβίρεται αποδομημένος γεμιστός με μοσχαρίσια ουρά, γλυκόξινη μελιτζάνα, κρέμα κρεμμυδιού και αφρό μπεσαμέλ στο πλάι. Συνεχίσαμε με τα κυρίως πιάτα, τα οποία επιλέξαμε να μοιραστούμε και ήταν εξαιρετικά. Επιλέξαμε κοτόπουλο γεμιστό, με άγρια χόρτα τυλιγμένα σαν κανελόνι και σάλτσα βασιλικού -ένα αρκετά νόστιμο πιάτο ελαφρύ που σίγουρα θα θέλαμε να ξαναδοκιμάσουμε- όπως και επίσης το steak κομμένο σε λωρίδες με αρωματισμένο πουρέ πατάτας. Ένα πιάτο αλμυρό αλλά απίθανα γευστικό μια θαυμάσια επιλογή για τους λάτρεις του κρέατος. Το γεύμα έκλεισε ευχάριστα με «κρέμα σοκολάτας», ένα πολυδιάστατο επιδόρπιο με ταχίνι, κομπότ ginger και αχλαδιού, κέικ σοκολάτας ατμού κι ένα κορυφαίο σορμπέ αχλαδιού-ζιβανίας.
(A-Δ) Chocolate dream: Ένα επιδόρπιο που σφράγισε ευχάριστα τη βραδια και Μουσακάς, σε μια αποδομημένη εκδοχή.
Ικανοποιητική και η λίστα κρασιών, με καλή εκπροσώπηση από κυπριακές ετικέτες αλλά και αρκετά signature cocktails που δένουν αρμονικά με όλα τα υπόλοιπα καθώς και με τα smart design στοιχεία.
Το Scale αλλά και γενικά το ξενοδοχείο «ήρθε και έδεσε» με την ανανεωμένη εικόνα της πρωτεύουσας. Ίσως το εστιατόριο να είναι ένα από τα αρτιότερα openings της χρονιάς και ως συνολικό συμπέρασμα θα σας πω απλώς ότι ανυπομονώ να ξαναπάω!
