Λίγο πριν την πρεμιέρα του τρίτου κύκλου, ο Φώτης Γεωργίδης και η Κωνσταντίνα Κλαψινού μάς μιλούν για τις εξελίξεις που μας περιμένουν στο «La pasta pomilώri». Υπήρξαν δεύτερες σκέψεις για τη συνέχιση της σειράς;
Φώτη, τρίτη σεζόν «Pasta». Πώς αισθάνεσαι για την επιτυχία της σειράς τόσο ως ηθοποιός όσο κι ως ένας από τους δημιουργούς της;
Το κίνητρο για να συνεχίσουμε είναι τα σχόλια του κόσμου και το γεγονός ότι πια ως ομάδα περνάμε καλά. Γελάμε. Λειτουργούμε λίγο αυτόματα πλέον. Σίγουρα κάθε εργασία στην οποία αφήνεις ένα κομμάτι του εαυτού σου και βλέπεις να αποδίδει καρπούς σε χαροποιεί ιδιαίτερα και σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις να είσαι πιο απαιτητικός από τον εαυτό σου και να μην επαναπαύεσαι.
Ποια πιστεύεις ότι είναι εκείνα τα στοιχεία που την έκαναν να ξεχωρίσει;
Οι ξεκάθαροί της χαρακτήρες. Η ίδια η ιστορία με την οποία μπορεί να ταυτιστεί ο θεατής, η αλήθεια που κουβαλούν. Το να φτιάξεις κάποιους τύπους είναι εύκολο, το δύσκολο είναι να μην τους καταντήσεις… καραγκιόζηδες και μονοδιάστατους. Θεωρώ πως οι δικοί μας χαρακτήρες έχουν αλήθεια, έχουν συνέπεια, έχουν τα πάνω και τα κάτω τους, είναι άνθρωποι.
Φοβήθηκες καθόλου ότι η τρίτη σεζόν μπορεί να κουράσει το κοινό;
Λόγω της παρόρμησης του χαρακτήρα μου ομολογώ πως ναι. Αλλά γι’ αυτό είναι η ομάδα που λέγαμε. Κάποια σύννεφα εξαφανίστηκαν μετά από μια–δυο κοφτές ζιβανίες και λίγη κουβέντα για το πού θα πάει η ιστορία μετά.
Είσαι από αυτούς που πιστεύουν πως μια καλή ομάδα δεν την αλλάζεις;
Ναι, απόλυτα! Αφού σκοράρεις! Δεν παύει, όμως, η ομάδα να είναι ανοικτή και σε άλλες συνεργασίες που έχουν να δώσουν και μιλάμε την ίδια γλώσσα. Το κλίμα που επικρατεί είναι πως όλοι εργαζόμαστε σαν μια μηχανή για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, χωρίς βεντετισμούς. Κάποιοι μένουν, κάποιοι φεύγουν, αλλά ο πυρήνας υπάρχει.
Φέτος, έχετε και την Κωνσταντίνα στη σειρά…
Ναι, η… κατουροτομάτα ψήλωσε και άλλαξε χρώμα μαλλιών και ματιών. Το πάθος με τον κοινοτάρχη εξακολουθεί να υπάρχει, πιο έντονο, γιατί πλέον έχει αρραβωνιαστεί με τη Λαμπρινή και το απαγορευμένο είναι ακόμα πιο γλυκό. Κι εκεί που νιώθουμε ότι όλα έχουνε τελειώσει και τα πράγματα έχουν βρει τον δρόμο τους…. Φτάνει, δεν θα σου πω άλλα! (γέλια)
Κωνσταντίνα, πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Όταν λίγο πριν το καλοκαίρι αποφάσισα φέτος να μην κάνω τηλεόραση και να ασχοληθώ με κάποια θεατρικά που είχα εδώ και καιρό στο μυαλό μου, δέχτηκα ένα τηλεφώνημα για μια τηλεοπτική πρόταση στην Κύπρο. Ενώ ήμουν έτοιμη να ευχαριστήσω και να αρνηθώ, άκουσα το όνομα του Λώρη του Λοϊζίδη. Θαυμάζω πολύ τον τρόπο που γράφει και ήθελα πολύ να συνεργαστούμε κάποια στιγμη και να παίξω σε σενάριό του. Εκεί άλλαξα την αποφασή μου και τώρα χαίρομαι πολύ γι’ αυτό…
Σε φόβισε η ιδέα της αντικατάστασης;
Ο ρόλος της Κατερίνας, παρά το γεγονός ότι αρχικά με τρόμαξε η ιδέα της αντικατάστασης, δεν το είχα ξανακάνει, ήταν ο δεύτερος λόγος που χάρηκα με αυτή την πρόταση για συνεργασία. Έχουμε αρκετά κοινά αλλά και πολλά διαφορετικά στοιχεία. Είναι άνθρωπος που παλεύει να επιβιώσει μακριά από τους δικούς της σε ένα μέρος όπου δεν την δέχτηκαν εύκολα, έχει έναν δυναμισμό που τη βοηθά να μη λυγίσει και αντιστέκεται σε έναν έρωτα, βάζοντας πάνω από όλα τη λογική και την ηθική της.
Κατάφερες να ενσωματωθείς στο καστ, να «συμφιλιωθείς» με τις ανάγκες των γυρισμάτων και το «πηγαινέλα»;
Η ιδέα του να φεύγω από το σπίτι μου κάθε βδομάδα και να μπαίνω σε ένα αεροπλάνο ήταν κάτι που με τρόμαζε, επίσης. Χρειαστηκε να συζητήσω πολλές ώρες με τον εαυτό μου για το αν θα μπορώ να το κάνω για ένα διάστημα και να ξεβολευτώ από την καθημερινότητά μου. Η ευχάριστη έκπληξη που με περίμενε στην Κύπρο ήταν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που με υποδέχτηκαν με τον όμορφο τρόπο κι ένα πολύ ζεστό καλωσόρισμα. Όλοι και κυρίως ο σκηνοθέτης μας, ο Θεοδόσης Οικονομίδης και η Λουκία Πρωτοπαπά, που ήταν οι πρώτοι με τους οποίους έκανα γύρισμα, δεν μου επέτρεψαν ούτε για μια στιγμή να νιώσω «ξένο στοιχείο»…
Είχες καταφέρει να παρακολουθήσεις καθόλου τη σειρά προτού αποφασίσεις αν θα συμμετάσχεις;
Δεν υπήρχε περίπτωση να αποφασίσω να συμμετέχω σε μια σειρά που ήδη προβάλλεται 2 χρόνια χωρίς να την παρακολουθήσω πρώτα. Είναι ο τρόπος που δουλεύω και προσπαθώ να μην αντιμετωπίζω κανένα επαγγελματικό μου βήμα επιπόλαια. Με εντυπωσίασε η φωτογραφία της και το παραμυθένιο στοιχείο που είχαν οι ήρωες. Άνθρωποι που συναντάς σε παραμύθια και ιστορίες που μας έλεγαν οι γιαγιάδες μας. Αυτό ήταν που με ενθουσίασε.
Σε δυσκόλεψε καθόλου η διάλεκτος;
Δεν σου κρύβω ότι δυσκολεύτηκα αρκετά στην αρχή με τη διάλεκτο, αλλά με συνεπήρε πολύ γρήγορα η ιστορία και αμέσως ένιωσα πολύ τυχερή που θα μου δοθεί η ευκαιρία να μπω μέσα σε αυτόν τον κόσμο.
Έχετε παρακολουθήσει καθόλου τις νέες τηλεοπτικές προτάσεις;
Κ. : Φέτος, δεν έχω καταφέρει να τις παρακολουθήσω όλες. Χαίρομαι, όμως, που η μυθοπλασία έχει και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεόραση, χωρίς να συμφωνώ με τον τρόπο που γίνονται όλα.
Φ.: Κι εγώ αποσπασματικά έχω παρακολουθήσει κάποιες σειρές… Εάν μου ελκύσει κάτι το ενδιαφέρον, θα το παρακολουθήσω. Γιατί όχι;
Σας έχουν απορροφήσει οι πλατφόρμες ως θεατές;
Κ.: Υπάρχουν περίοδοι που θα παρακολουθήσω πολλά και θα κλειστώ στο σπίτι για μέρες όταν μου το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις μου. Κολλάω πολύ εύκολα και δεν το θεωρώ χαμένο χρόνο γιατί παίρνω πολλα παρακολουθωντας τα, πάνω στο επάγγελμά μου.
Φ.: Οι εποχές αλλάζουν, όπως όλοι κι εγώ βλέπω διάφορα, αλλά είμαι αισιόδοξος. Άνθρωποι που δεν βλέπουν κυπριακή τηλεόραση ή που ισχυρίζονται ότι δεν βλέπουν έχω ακούσει ότι κόλλησαν με σειρές τοπικές μετά την προβολή τους ή στις επαναλήψεις, αυτό είναι καλό. Παράλληλα, πρέπει να ξεκινήσουμε ως χώρα να βλέπουμε το ενδεχόμενο να βγάλουμε προς τα έξω τη δουλειά μας, σε μια πιο ευρεία αγορά. Το νεανικό κοινό θα ψάξει, θα απορρίψει, αλλά το γνήσιο αποτέλεσμα πάντα επικρατεί και «κερδίζει».
Φώτη, ποιο πιστεύεις ότι είναι το στοιχείο που κράτησε τα νεανικά κοινά στην «Pasta»;
Μα κι εμείς νεανικό κοινό είμαστε. Γράφουμε και δημιουργούμε σύμφωνα με αυτά που θα θέλαμε να δούμε, με ό,τι μέσα διαθέτουμε. Έπειτα η αντίληψη που έχουμε ως ομάδα μάς βοηθά, πιστεύω, να μην μπαλαφαρίζουμε και να είμαστε προσηλωμένοι στον στόχο μας.
Μπήκατε ποτέ στον πειρασμό να ενισχύσετε ένα στοιχείο του σεναρίου που διαπιστώσατε ότι «πουλάει» ή η καλλιτεχνική σας πρόθεση λειτουργεί ανεξάρτητα από τα θέλω του κοινού;
Φ.: Στην περίπτωση που τα επεισόδια γράφονται παράλληλα με την προβολή είναι αυτονόητο να συμβαίνει αυτό. Δίνεις και παίρνεις. Εάν ο ηθοποιός που υποδύεται έναν ρόλο σού απογειώνει καλά το αεροπλάνο, θα του δώσεις κι εσύ περισσότερο φορτίο, κι αυτό είναι ευλογία, η χαρά να γράφεις τον συγκεκριμένο χαρακτήρα και διπλή χαρά για τον ηθοποιό που τον υποδύεται, θέλω να πιστεύω. Και δεν έχει να κάνει με τα θέλω του κοινού, αλλά με το πώς έρχονται τα πράγματα και τι υλικό έχουμε.
Ως δημιουργός πλέον, θεωρείς ότι οι επιλογές της κυπριακής μυθοπλασίας καλύπτουν τις ανάγκες του κοινού;
Μυθοπλασία, σωστά το έθεσες. Θεωρώ πως ακόμη δεν πετύχαμε κάτι τέτοιο, ως κυπριακή τηλεόραση πέραν ορισμένων εξαιρέσεων που κατάφεραν να κρατήσουν το τηλεοπτικό κοινό και τις θυμόμαστε χαρακτηριστικά. Μυθοπλασία δεν είναι απλώς να διεκπεραιώνεις μια πραγματικότητα που δεν υφίσταται πλάσάροντάς την ως μυθοπλασία, είναι κάτι άλλο, νομίζω.
Με τι άλλο ασχολείστε αυτό το διάστημα;
Κ.: Έχω ξεκινήσει πρόβες για την παράσταση «Ο δρόμος περνά από μέσα» σε σκηνοθεσία Δ. Μυλωνά που θα ανέβει στο θέατρο «Από μηχανής» στο Μεταξουργείο.
Φ.: Ετοιμάζω την παράσταση «Cost of living» με τη θεατρική μου ομάδα «Παράσιτα». Θα δοθούν δέκα παραστάσεις σε Λεμεσό και Λευκωσία κι όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να επικοινωνήσουν στο 97788610.
ΠΗΓΗ: ΤΗΛΕΩΡΕΣ
