Ο μεγάλος του ρόλος σε ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα του Λονδίνου, πώς επιλέχθηκε να είναι ο πρωταγωνιστής του μιούζικαλ για τη ζωή της Gloria Estefan, στο έργο «On Your Feet», και πώς από τη Λάρνακα κατέληξε να μεσουρανεί στη βρετανική πρωτεύουσα.
Φωτογραφίες Ντέμης Σιρανίδης
Styling Παντελίτσα Παντελή
Αρχικά, συγχαρητήρια! Φαντάζομαι ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε πετάς στα σύννεφα.
Πρέπει να παραδεχτώ πως αισθάνομαι ενθουσιασμό για αυτή την ευκαιρία που μού δίνεται. Είμαι σίγουρος πως η επαφή μου με όλους αυτούς τους ανθρώπους που θα γνωρίσω μέσα από αυτή την δουλειά θα με εξελίξει και θα με ωριμάσει καλλιτεχνικά.
Πώς επιλέχθηκες να είσαι ο πρωταγωνιστής ενός τόσο μεγάλου μιούζικαλ;
Καταρχάς η ιστορία είναι επικεντρωμένη γύρω από την Gloria Estefan και την καριέρα της, τη ζωή της, την οικογένειά της. Μέσα σε όλα αυτά είναι και ο σύζυγος και παραγωγός της, Emilio, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πορεία της -τόσο προσωπικά όσο και καλλιτεχνικά. Ο μάνατζέρ μου έμαθε γι’ αυτό το νέο μιούζικαλ και έστειλε το βιογραφικό μου στην ομάδα του «On your Feet» και έτσι με κάλεσαν για οντισιόν.
Πόσο καιρό κράτησαν οι οντισιόν;
Η όλη διαδικασία κράτησε σχετικά αρκετό καιρό, κοντά στους έξι μήνες κι αυτό επειδή η καλλιτεχνική ομάδα που ήταν υπεύθυνη για το μιούζικαλ ήταν από τις ΗΠΑ. Χρειάστηκε να επισκεφτούν πολλές φορές το Ηνωμένο Βασίλειο για να καταλήξουν στο τελικό καστ.
Μάθαμε ότι ήσουν επιλογή της ίδιας της Gloria Estefan…
Το τελικό καστ το επέλεξαν ομαδικά η κυρία Gloria Estefan και ο Emilio, μαζί με ένα μεγάλο επιτελείο σκηνοθετών, βοηθών σκηνοθετών, χορογράφων, καλλιτεχνικών διευθυντών, παραγωγών κ.ά. Δεν ξέρω πώς πήγαν οι μεταξύ τους συζητήσεις και πώς κατέληξαν στο να πάρω τελικά εγώ ανάμεσα στους φιναλίστ αυτό τον ρόλο.
Να τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ξέρουμε ότι μετακόμισες στο Λονδίνο από πολύ μικρή ηλικία. Ποια ήταν η αφορμή;
Όταν ακόμη ήμουν μαθητής στην Κύπρο πήγα το καλοκαίρι στο Laine Theatre Arts για μια βδομάδα για να παρακολουθήσω κάποια μαθήματα. Εκεί με είδε η διευθύντρια και μού προσέφερε μια πλήρη υποτροφία. Ήταν αναπάντεχο αυτό που μού συνέβαινε και φυσικά αφού το συζητήσαμε και με την οικογένειά μου αποδέχτηκα την υποτροφία και από τότε βρίσκομαι στο Λονδίνο.
Πώς ήταν η προσαρμογή στην αγγλική πρωτεύουσα; Συνάντησες δυσκολίες;
Το Λονδίνο είναι μια υπέροχη πόλη. Φυσικά, αν είχε περισσότερη λιακάδα, θα ήταν ακόμη καλύτερη! Είναι ένα ενδιαφέρον μείγμα ανθρώπων, κουλτουρών και ρευμάτων που επιτρέπει σε όποιον το θέλει, να εξελιχτεί, να επανεξετάσει τις ιδέες και τις αντιλήψεις του και τελικά να ωριμάσει. Όπως και να ‘χει, η πορεία ωρίμασης ενός ανθρώπου είναι σε μεγάλο βαθμό μια άβολη διαδικασία και εμένα μού πήρε λίγο χρόνο για να αρχίσω να αισθάνομαι βολικά με το να αισθάνομαι άβολα.
Τι δουλειές έκανες πριν αναλάβεις τόσο μεγάλους ρόλους;
Με το που τελείωσα τις σπουδές μου στο Laine Τheater Αrts, ο εκεί μάνατζερ τις σχολής με έστειλε για οντισιόν στο μιούζικαλ «Mamma Mia» που παιζόταν στο Novello Theatre στο West End του Λονδίνου. Εκεί πήρα ένα ρόλο στο χορευτικό σχήμα του «Mamma Mia» και έκανα συμβόλαιο για ένα χρόνο. Αυτό που βίωσα κατά την διάρκεια αυτού του χρόνου ήταν, εκτός από μια εξαιρετική εμπειρία, ίσως και ο καλύτερος τρόπος για να ενταχθώ στην βιομηχανία του μουσικού θεάτρου του Ηνωμένου Βασιλείου! Μετέπειτα δούλεψα ξανά στο «Mamma Mia» για κάποιο χρονικό διάστημα αλλά αυτή τη φορά backstage σπρώχνοντας και αλλάζοντας σκηνικά μέχρι να μπορέσω να βρω την επόμενή μου δουλειά! Εκεί είχα την ευκαιρία να δω και να μάθω και την άλλη πλευρά ενός μιούζικαλ και επίσης έγινα και πολύ φίλος με όλα τα παιδιά τις παραγωγής. Στη συνέχεια επιλέχθηκα να παίξω στο «Grease» για ένα μικρό χρονικό διάστημα στο World Trade Centre στο Dubai, αμέσως μετά υπέγραψα για ένα χρόνο συμβόλαιο στο μιούζικαλ «Annie» που θα ξεκινούσε παραστάσεις στο Piccadilly Theatre στο West End του Λονδίνου. Η τελευταία μου δουλειά ήταν με το μιούζικαλ «An Officer and a Gentleman» που έκανε περιδεία στο Ηνωμένο βασίλειο, όπου μού δόθηκε η ευκαιρία να παίξω σε όλα τα μεγάλα θέατρα του Ηνωμένου Βασιλείου και ήταν μεγάλη εμπειρία για εμένα.
Τι θυσίες επιβάλλονται στον τομέα αυτό;
Πρώτα από όλα έπρεπε να φύγω από την Κύπρο στα 16 μου και αυτό σήμαινε πως έπρεπε να τα αφήσω αλλά και να στερηθώ την οικογένειά μου και τους φίλους μου που για μένα ήταν δυο πολύ σημαντικοί παράγοντες της ζωής μου που μού κρατούσαν τις ισορροπίες μου αλλά και τα πόδια μου στη γη. Μεγαλώνοντας σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο δούλευα σκληρά μέχρι αργά το βράδυ πολλές φορές κάνοντας πρόβες μαζί με τόσους άλλους που τώρα βρίσκονται είτε στο Λονδίνο είτε σε άλλα μέρη του κόσμου δουλεύοντας την τέχνη τους και είναι αξιόλογοι καλλιτέχνες. Σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω πόσοι πολλοί Κύπριοι διαπρέπουν σε αυτό τον χώρο εκτός Κύπρου και αυτό το πετυχαίνουν μόνοι τους, με πολλή σκληρή δουλειά μακριά από την πατρίδα τους και γι’ αυτό πιστεύω ότι τούς αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. Λίγοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται το πόσο μεγάλη προσπάθεια χρειάζεται.
Μίλησέ μας λίγο για σένα. Πού γεννήθηκες και μεγάλωσες και τι αναμνήσεις έχεις από τα παιδικά σου χρόνια;
Κατάγομαι από την Αμμόχωστο, αλλά μεγάλωσα στη Λάρνακα. Δεν έχω ζήσει ποτέ στην πόλη μου. Αγαπώ πολύ τη Λάρνακα αφού εκεί έζησα, εκεί πήγα σχολείο και εκεί μεγάλωσα αλλά προέρχομαι από μια προσφυγική οικογένεια που κατάφερε αρκετά και, ως παιδί προσφυγικής οικογένειας, σέβομαι και θαυμάζω την υπερπροσπάθεια και το πείσμα όλων αυτών των οικογενειών που έκαναν σκληρό αγώνα για να τα καταφέρουν. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια μαζί με τις δύο λατρεμένες μου αδελφές, από δύο γονείς που ήξεραν να αγαπούν. Όταν μεγαλώνεις σε ένα περιβάλλον όπου υπάρχει αγάπη, όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες.
Φαντάζομαι ότι η μουσική και ο χορός υπήρχαν ανέκαθεν στη ζωή σου…
Ναι, η μουσική ήταν πάντα μέρος της ζωής μου, ο χορός ήρθε στην πορεία και μέχρι σήμερα αισθάνομαι πως δεν είναι το δυνατό μου στοιχείο ως performer. Όμως, θαυμάζω και σέβομαι την τέχνη του χορού.
Μικρότερος τι ήθελες να γίνεις; Τραγουδιστής, χορευτής ή κάτι καλό;
Από μικρός ήθελα να γίνω τραγουδιστής, αλλά η ζωή μου όπως εξελίχθηκε μού προσέφερε πολλές ευκαιρίες να δοκιμάσω διάφορα και επειδή και ως προσωπικότητα δεν μού αρέσει να βάζω περιορισμούς στο τι κάνω, δεν τις άφησα να πάνε χαμένες. Αν, δηλαδή, ακόμη και σήμερα το αποφασίσω και το βάλω στο μυαλό μου, θα μπορούσα να γίνω και πλαστικός χειρουργός. Καλά, λέμε τώρα (γέλια).
Η Αντιγόνη Τασουρή γνωρίζουμε ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην καριέρα σου. Μίλησέ μας λίγο για τη συνεργασία σας.
Γνώρισα την κυρία Αντιγόνη όταν ήμουν μόλις 11 χρονών και εκπροσώπησα την Κύπρο στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Junior Eurovision. Από εκεί η σχέση μας εξελίχτηκε σε κάτι πολύ σημαντικό για μένα. Είναι πολύ δύσκολο για μια γυναίκα να αποκτήσει τον σεβασμό των υπολοίπων, στον καλλιτεχνικό και όχι μόνο χώρο, μιας όχι και ιδιαίτερα ανοιχτόμυαλης κοινωνίας όπως είναι η κυπριακή. Και αυτή τα κατάφερε. Όχι απλώς έστησε τη δική της επιχείρηση αλλά πέτυχε να διδάξει τόσα και τόσα παιδιά για να ακολουθήσουν τα όνειρά τους. Βοήθησε τόσους καλλιτέχνες στην Κύπρο, ηθοποιούς, χορευτές, τραγουδιστές, να εξελιχτούν και μετά να διαπρέψουν. Ο καλλιτεχνικός χώρος τείνει συνήθως να δημιουργεί εγωκεντρικούς τύπους που εύκολα ξεχνούν από πού ξεκίνησαν. Τη σέβομαι και την ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου που δεν με άφησε στιγμή να ξεφύγω και να χάσω την ουσία αυτής της διαδρομής. Μην νομίζετε πως ήταν όλα μέλι-γάλα. Πολλές φορές συγκρουστήκαμε, πολλές φορές διαφωνήσαμε και πολλές φορές πήγα σπίτι με δάκρυα στα μάτια, αλλά ποτέ δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία πως οι προθέσεις της ήταν καλοπροαίρετες.
Ως παιδί, δέχτηκες ποτέ πειράγματα από άλλα παιδιά λόγω της ασχολίας σου με τον χορό;
Φυσικά! Έκανα κάτι το διαφορετικό. Δεν μού άρεσαν αυτά που άρεσαν στους περισσότερους και οι άνθρωποι τείνουν να φοβούνται και να υποτιμούν ό,τι δεν κατανοούν. Και αυτός ο φόβος συχνά μετατρέπεται σε πείραγμα και το πείραγμα γίνεται bullying. Έγινα και εγώ όπως τόσοι άλλοι θύμα αυτής της κατάστασης, αλλά ευτυχώς για μένα είχα πάντα κοντά μου την οικογένειά μου, αλλά και μια άλλη μου οικογένεια στη σχολή της Αντιγόνης. Εκεί ένιωθα να με καταλαβαίνουν και να με αποδέχονται! Εκεί ένιωθα πως ανήκα κάπου.
Πίστευες ποτέ ότι στα 23 σου θα συμμετείχες σε τόσο σημαντικά μιούζικαλ του West End;
Δεν ξέρω πραγματικά πώς θα απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Μάλλον όχι! Όμως, θυμάμαι όταν ήμουν μικρότερος και είχα δει το «Mamma Mia», ήθελα πάρα πολύ να ήμουν μέρος του.
Πρόσφατα είδαμε το «Mamma Mia» και στην Αθήνα με Έλληνες ηθοποιούς, αλλά και τη Δέσποινα Βανδή στον κεντρικό ρόλο. Έτυχε να παρακολουθήσεις την παράσταση ή είδες αποσπάσματα στο YouTube;
Δυστυχώς δεν κατάφερα να δω την παράσταση από κοντά εκτός από κάποια αποσπάσματα στο YouTube. Παρόλα αυτά, χαίρομαι πολύ που το μουσικό θέατρο αποκτά όλο και μεγαλύτερο κοινό στην Αθήνα!
Ποια είναι η άποψή σου για τις κυπριακές παραγωγές;
Πιστεύω πως οι Κύπριοι πρέπει να αρχίσουν να εκτιμούν περισσότερο τις κυπριακές παραγωγές! Υπάρχουν τόσοι Κύπριοι καλλιτέχνες που επιστρέφουν στην Κύπρο όχι επειδή δεν μπορούν να εργαστούν στο εξωτερικό, αλλά επειδή θέλουν να επιστρέψουν στη χώρα τους και να προσφέρουν στον καλλιτεχνικό χώρο! Είναι κρίμα που οι Κύπριοι θεατές δίνουν πολλά λεφτά για να παρακολουθήσουν μια μουσική θεατρική παράσταση απλώς επειδή είναι μια παραγωγή του εξωτερικού ενώ την ίδια στιγμή Κύπριοι καλλιτέχνες δουλεύουν πολύ σκληρά κάνοντας 2 ή και 3 δουλειές προκειμένου να παρουσιάσουν μια αξιοπρεπέστατη παράσταση και στο τέλος δεν τυγχάνουν της ανάλογης ανταπόκρισης από το κοινό. Πρέπει να είμαστε πιο περήφανοι για τις ντόπιες παραγωγές και να ξεπεράσουμε αυτή την ψεύτικη πολλές φορές αντίληψη πως κάτι είναι πιο καλό μόνο και μόνο επειδή έρχεται από το εξωτερικό!
Θα επέστρεφες μόνιμα στην Κύπρο σε κάποια φάση της ζωή σου;
Ναι, θα το ήθελα πολύ να επέστρεφα μια μέρα. Αγαπώ πολύ την Κύπρο και πιστεύω στο μέλλον της.
Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το μέλλον;
Επαγγελματικά θέλω να ωριμάσω και να συνεχίσω να εξελίσσομαι. Προσωπικά θέλω να μάθω να αγαπώ περισσότερο τον εαυτό μου και να ζήσω όσο πιο ουσιαστικά γίνεται, βρίσκοντας την αλήθεια σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μου!
ΠΗΓΗ: Beautiful People
