Με σενάριο τη ζωή του, ο Kaiser του design αποκαλύπτεται στη μεγάλη οθόνη σε ένα film-ντοκουμέντο και κληρονομιά του κόσμου της μόδας. Ο Karl Lagerfeld ωστόσο ζει μόνο το παρόν, ως ο αποκλειστικός σκηνοθέτης της ζωής του, με την πολυτέλεια της ελευθερίας που του προσφέρει η δύναμη της εξουσίας…
Το σκίτσο που ετοίμασε ο Lagerfeld για τα 100 τεύχη του must
Αποκλειστική συνέντευξη στην Johannes Bonke
Φωτογραφίες Wireimage
Επιμέλεια κειμένου Κατρίνα Πίτρακκου
Κύριε Lagerfeld, πώς αποφασίσατε να γυρίσετε μια ταινία για τη ζωή σας;
Πιστεύω στο χαρακτήρα της σκηνοθεσίας του Rodolphe Marconi. Η ιδέα δεν ήταν δική μου. Απλά μου προτάθηκε και εγώ δέχτηκα. Αν δεν έμενα ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα, θα ήταν πολύ εύκολο να διακόψω το γύρισμα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Φτωχότερος ο κόσμος της μόδας: Πέθανε ο Karl Lagerfeld
Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο σκηνοθέτη;
Σίγουρα δεν ήταν ο πρώτος που μου πρότεινε κάτι τέτοιο. Αλλά έτυχε να παρακολουθήσω το πρώτο του film και είχα υπόψη μου για ποιον πρόκειται. Μου αρέσει το στυλ του, έτσι σκέφτηκα: Γιατί όχι; Όταν τον γνώρισα, χάρηκα ιδιαίτερα όταν αντιλήφθηκα πόσο καλός είναι και σαν άνθρωπος. Αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν πρόκειται για κάποιον που σε ακολουθεί όλη μέρα με μια κάμερα.
Πόσο δύσκολο, πιστεύετε, είναι για κάποιον να κινηματογραφήσει τη ζωή σας;
Κατά κάποιο τρόπο τον δυσκόλεψα λίγο. Δεν του επέτρεψα να με συνδέσει με μικρόφωνα. Εκνευρίζομαι όταν βάζουν αυτά τα κουτάκια στο πίσω μέρος του κοστουμιού μου. Γι’ αυτό πάντα υπήρχαν προβλήματα με τον ήχο. Αλλά αυτό είναι κάτι που δεν μπορούσα να αλλάξω.
Πώς δημιουργήθηκε εμπιστοσύνη μεταξύ σας;
Από τη στιγμή που συμφώνησα να γίνει κάτι τέτοιο, πάει να πει ότι τον εμπιστεύτηκα Από την πρώτη μας συνάντηση, μέχρι το τέλος του γυρίσματος, πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια. Δεν κινηματογραφούσαμε τακτικά, αλλά ήταν αρκετός ο χρόνος για να συνηθίσουμε ο ένας τον άλλο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Καλλιεργημένος, απρόβλεπτος, προκλητικός: Όλα όσα πρέπει να ξέρεις για τον Lagerfeld
Είχατε κάποια παρέμβαση στο μοντάζ;
Είναι ένα film του Rodolphe, όχι δικό μου. Απλά εγώ έδωσα την έγκριση σε ό,τι ήθελε να κινηματογραφήσει. Δεν είχα καμιά παρέμβαση στο μοντάζ. Αυτό δεν γίνεται. Είδα το αποτέλεσμα και έδωσα την έγκρισή μου. Αλλιώς δεν θα το έκανα. Εγώ είμαι ο ηθοποιός. Έκανα αυτή την ταινία γιατί το ήθελα και όχι γιατί έπρεπε.
H ταινία αφορά και κάποιες πτυχές του παρελθόντος σας; Ποια ήταν τα συναισθήματα σας απ’ αυτή την άποψη;
Ένιωθα ότι δεν με αφορούσε. Αδιαφορώ για το παρελθόν και ξεχνώ εύκολα. Δεν έχω σε μεγάλη εκτίμηση την καριέρα μου. Σ’ αυτό το χώρο δεν πρέπει ποτέ να σταματάς να αποδεικνύεις την αξία σου. Σήμερα είναι σήμερα, χτες ήταν χτες. Ποιος ξέρει τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Για μένα αυτό που μένει είναι ο χρόνος.
Μα η ταινία αφορά τη ζωή σας ολόκληρη.
Όχι βέβαια. Μπορεί να αφορά ένα μέρος της ζωής μου, αλλά ήδη σήμερα νιώθω διαφορετικά. Υπάρχουν επίσης κάποιες στιγμές από την εποχή του πολέμου, που μας υπενθυμίζουν τι έγινε τότε. Δεν λέω ότι δεν με αφορά πια η ταινία, αλλά δεν συνδέω πια τη ζωή μου με τον εαυτό μου όπως παρουσιάζεται στο film. Εξελίσσομαι συνεχώς με την καλή ή την κακή έννοια.. Ο αγώνας της ζωής συνεχίζεται.
Υπήρξαν κάποιες στιγμές που σας έπιασαν εξ απροόπτου;
Ήξερα ότι ο Rodolphe είναι πολύ καλός στην κινηματογράφηση και στο να δημιουργεί ατμόσφαιρα. Δεν μπορώ να κρίνω αν έχω εκπλαγεί από τον εαυτό μου. Δεν είμαι καν σίγουρος αν πρέπει κανείς να παρακολουθεί μια ταινία που αφορά τον ίδιο. Γιατί πάντα έχουμε διαφορετική εικόνα για τον εαυτό μας από τους άλλους. Εγώ για παράδειγμα βλέπω μόνο τα ελαττώματα. Αυτό που πιστεύω ότι είναι καλό σ’ αυτή την ταινία είναι το γεγονός ότι δεν αναφέρει που διαδραματίζονται τα γεγονότα. Τα γυρίσματα έγιναν σε διαφορετικές πόλεις, αλλά επειδή οι περισσότερες σκηνές έλαβαν χώρα τη νύχτα η ατμόσφαιρα παρουσιάζεται πολύ γενικότερη. Και απ’ αυτή την άποψη είναι ωραίο: Δεν έχει σημασία αν είναι το Τόκιο, το Παρίσι ή η Νέα Υόρκη. Για μένα η ζωή είναι παντού η ίδια.
Η ταινία παρουσιάζει τον αυθεντικό Lagerfeld ή ήσασταν κάπως συγκρατημένος κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;
Δεν ξέρω πως κάποιος φαντάζεται τον αυθεντικό Lagerfeld. Αυτός είναι ένας τρόπος έκφρασης μπροστά σε μάρτυρες. Γι’ αυτό δεν μπορείς να πεις τη λέξη «αυθεντικός». Τι περιμένεις να δεις στην πραγματικότητα; Για μένα η ζωή είναι μια παράσταση στην οποία ερμηνεύω όλη την ώρα. Ωστόσο δεν κάνω πρόβα κάποιο σενάριο προηγουμένως, απλά αυτοσχεδιάζω. Τα γεγονότα γράφουν ιστορία. Δεν θέλω να δημιουργώ την πραγματικότητα, παρά να είμαι μια παρουσία που έρχεται και παρέρχεται..
Πόσο σημαντική είναι η τελειότητα στη δουλειά σας;
Απαραίτητη. Αλλά αυτό δεν πρέπει να σας εκπλήσσει. Ο κινηματογράφος έχει να κάνει με την ακρίβεια.
Είχατε άγχος όταν επρόκειτο να παρουσιάσετε την τελευταία σας collection για τον οίκο Chanel;
Όχι αυτό είναι σαν το τρακ. Αν έχεις πολύ, καλύτερα να μην είσαι σ’ αυτή τη δουλειά.
Μετά από τόσα χρόνια στην κορυφή, πιστεύετε ότι υπάρχουν ακόμα πράγματα να μάθετε;
Δεν ξέρω αν με δίδαξαν κάτι όλες αυτές οι collections, αλλά οι τεχνικές γνώσεις δεν είναι ποτέ αρκετές. Κανείς δεν μαθαίνει από την επιτυχία. Μόνο από τα λάθη μαθαίνεις.
Πόσο σημαντική είναι η αμφιβολία στη δουλειά σας;
Τίποτα χειρότερο από τον εγωκεντρισμό.
Είστε ευέξαπτος;
Ναι, πράγμα που για μένα μεταφράζεται ως ανάγκη να έχω μόνο συγκεκριμένους ανθρώπους γύρω μου. Εξαιτίας της δουλειάς μου έρχομαι σε επαφή με πολύ κόσμο, όποτε εύκολα μπορούν οι άνθρωποι να μου δημιουργήσουν νευρικότητα.
Εξακολουθείτε να δραπετεύετε στο εξοχικό σας στο Biarritz στη Γαλλία;
Όχι. Παρόλο που μου άρεσε πάρα πολύ, ήθελα μια αλλαγή. Έτσι το πούλησα. Σ’ αυτό τον τομέα είμαι πολύ επιπόλαιος. Ή ας πούμε: Με ενδιαφέρει πολύ η επιφάνεια. Στόχος μου είναι η αλλαγή. Μ’ αυτό τον τρόπο αλλάζω look, τρόπο ζωής και κατοικία. Παλιές φωτογραφίες, δείχνουν πόσο διαφορετικός ήμουν κάποτε. Νομίζω αυτό είναι ενδιαφέρον. Είμαι σαν ένα παιχνίδι στα δικά μου χέρια.
Τι είναι για σας η ελευθερία;
Η ελευθερία μου βρίσκεται στο ότι κανείς δεν μου λέει τι να κάνω. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά θα κάνω αυτό που θέλω. Αυτό πιστεύω είναι η απόλυτη πολυτέλεια. Δεν εξαρτώμαι από κανένα. Εργάζομαι για πολλούς ανθρώπους, αλλά είμαι ελεύθερος.
Πού οφείλεται το πρόβλημα της ανορεξίας που παρατηρείται στη βιομηχανία της μόδας;
Στη μόδα η ανορεξία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Μόνο το 1% των μοντέλων πάσχουν από ανορεξία. Πρέπει να λάβετε υπόψη ότι τα κορίτσια με σοβαρό πρόβλημα δεν γίνονται δεκτά ούτε καν από το φωτογράφο ή τους οίκους μόδας. Αλλά θεωρώ ότι είναι κάπως φασιστικό να λέμε, ότι πρέπει να δεχόμαστε μόνο τις γεματούλες. Αυτό δεν γίνεται. Και μην ξεχνάτε ότι η νέα γενιά έχει τελείως διαφορετικό σωματότυπο. Ως designer παρατηρώ ότι τα κορίτσια 14-15 χρόνων έχουν πολύ διαφορετικό σκελετό. Πολλοί ίσως το εκλαμβάνουν ως ανορεξία, αλλά είναι απλά λεπτοκαμωμένες. Ποτέ δεν είδα σκελετό που με το ζόρι μπορεί να περπατήσει. Συμβαίνει όμως κάποιες φορές κάποια κοπέλα να έχει skinny legs.
Μόλις ολοκληρώθηκε μια έκθεση στο Postbahnhof στο Βερολίνο, όπου παρουσιάσατε το ίδιο μοντέλο σε 600 διαφορετικές φωτογραφίες...
Μια γνωστή μου με ρώτησε μετά την επίσκεψή της, πως κατάφερα να βρω όλες αυτές τις ομοιότητες.
Τι σε ενέπνευσε να φωτογραφήσεις το ίδιο άτομο ξανά και ξανά;
Παρακολουθούσα αυτό το αγόρι με μια κάμερα από τα πρώτα βήματα της καριέρας του. Οι φωτογραφίες παρουσιάζουν τον τρόπο με τον οποίο ξεκίνησε, λίγο αφελής στην αρχή και πως εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο περιζήτητα μοντέλα στο χώρο της μόδας. Αυτό το βρίσκω ενδιαφέρον.
Αν δεν γινόσουν fashion designer τι θα γινόσουν;
Δεν φαντάστηκα ποτέ τον εαυτό μου να κάνει κάτι άλλο. Κέρδισα πολύ νωρίς ένα διαγωνισμό και ξεκίνησα μαθήματα. Ξεκίνησα να δουλεύω όσο ακόμα ήμουνα στο σχολείο. Στην αρχή ήθελα να γίνω εικονογράφος, αλλά αυτό μέχρι να αντιληφθώ ότι η μόδα μπορεί να γίνει η δουλειά μου. Σήμερα ασχολούμαι με τα βιβλία, τη φωτογραφία, τη μόδα- το ένα αποτελεί πηγή έμπνευσης για το άλλο. Αν ασχολούμουν μόνο με τη μόδα θα είχα πολύ ελεύθερο χρόνο μετά το τέλος κάθε collection. Επειδή ασχολούμαι με τη φωτογραφία και δουλεύω για πολλά περιοδικά βρίσκομαι συνεχώς σε επαφή με το χώρο. Βασικά αυτό λειτουργεί προνομιακά.
Στα διαμερίσματά σας υπάρχουν χιλιάδες βιβλία. Πόσο σημαντική είναι για σας η λογοτεχνία;
Είμαι βιβλιοφάγος. Πάντα αγαπούσα τα βιβλία. Δεν ξέρω για ποιο λόγο. Μου έχει γίνει εμμονή. Δεν υπάρχει θεραπεία. Κι αν υπήρχε δεν θα ήθελα να γίνω καλά.
Σας ευχαριστώ κύριε Lagerfeld
Η συνέντευξη έγινε αποκλειστικά για το 100ο τεύχος του must.
