Δέσποινα Άσπρου
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σηματοδοτεί τις θυσίες και τα επιτεύγματα των γυναικών όλου του πλανήτη και θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 1977 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ για να αναδείξει τα προβλήματα και να προωθήσει τα δικαιώματα της γυναίκας. Φυσικά, η ιστορία της ημέρας δεν ξεκινάει τότε.
Σήμερα και παρά τις τεράστιες προσπάθειες που έχουν γίνει μέσα στα χρόνια, όπως αξιολογεί ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες «η ισότητα των φύλων απέχει 300 χρόνια» καθώς, «σε όλο τον κόσμο πλήττονται, απειλούνται, παραβιάζονται τα δικαιώματα των γυναικών» και «η πρόοδος που είχε επιτευχθεί στις δεκαετίες εξαφανίζεται μπροστά στα μάτια μας».
Και ενώ σαφώς όλοι αντιλαμβανόμαστε πως ο δρόμος για την ισότητα είναι ακόμα μακρύς, δεν μπορούμε να μην παραδεχτούμε πως η σημερινή ημέρα είναι μια καλή ευκαιρία να γιορτάσουμε ή έστω να αναλογιστούμε τα όσα έχουν επιτευχθεί. Με αφορμή, λοιπόν, την ιδιαίτερη αυτή ημέρα, ζητήσαμε από 5 δυναμικές Κύπριες να στείλουν το δικό τους μήνυμα.
Τζόζη Χριστοδούλου: "Η ισότητα γυναικών και ανδρών δεν είναι θέμα της μόδας, ούτε ζήτημα πολιτικής ορθότητας και σίγουρα δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοιο. Είναι ένας διαχρονικός αγώνας που για να κερδηθούν όλα αυτά που θεωρούμε σήμερα ως αυτονόητα, πολλές γυναίκες έχουν χάσει ακόμη και την ζωή τους. Το στοίχημα είναι να φτάσουμε σε ένα σημείο όπου οι γυναίκες και οι άντρες να έχουν επιλογές, μακριά από στερεότυπα, να φτάσουν στο μέγιστο των ικανοτήτων τους για μια πιο εύρωστη οικονομία και πιο υγιή κοινωνία. Θα εργαστώ προς αυτή την κατεύθυνση με πείσμα και με ξεκάθαρο στόχο την ουσιαστική ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών".
Γιώτα Παπαδοπούλου: "Η ημέρα της γυναίκας είναι η κάθε μέρα. Ιδιαίτερα όμως σήμερα είναι η ημέρα που οφείλουμε να στείλουμε το πιο ηχηρό μήνυμα ότι ακόμα πρέπει να γίνουν αρκετά ώστε να έχουμε πραγματική ισότητα. Ενδυνάμωση, σεβασμος, αναγνώριση των πολλαπλών ρόλων, ίσες ευκαιρίες, αλληλεγγύη, δημιουργία εκείνων των προϋποθέσεων όπου η ισότητα θα έχει ενταχθεί σε όλες τις διαστάσεις της κοινωνίας".
Ντίνα Πέγκα: "Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες. Στο μικρό κορίτσι που ψάχνει τον δρόμο του, στη νέα κοπέλα που κάνει όνειρα, στη μητέρα που προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ οικογένειας και καριέρας, στη γυναίκα που αποφασίζει ότι δεν θέλει να ακολουθήσει την πεπατημένη και στη γιαγιά που έχει πάντα μια αγκαλιά για όλους. Χρόνια πολλά στην πρόσφυγα, στην ακτιβίστρια, στην εργαζόμενη και στη νοικοκυρά, στη φεμινίστρια και στην συντηρητική. Με την ευχή σε κάποιες δεκαετίες να μην υπάρχει λόγος να γιορτάζεται η 8η Μαρτίου παρά ως μια ανάμνηση για τους ιστορικούς αγώνες των γυναικών του προηγούμενου αιώνα! Μέχρι τότε, χρόνια πολλά σε όλες μας".
Αργυρώ Ροτσίδου: "Μέσα στην πολυμορφία των ρόλων που καλείται να αναλάβει μια γυναίκα σήμερα όπως το να είναι σύζυγος, μητέρα και να έχει παράλληλα καριέρα, δεν πρέπει να ξεχνάει το πιο σημαντικό. Να χαίρεται τον κάθε της ρόλο ξεχωριστά. Εύχομαι σε όλες τις γυναίκες χρόνια πολλά γεμάτα δύναμη, ελπίδα και ψυχικό σθένος για τους δύσκολους καιρούς που ζούμε".
Κρίστη Παπαδοπούλου: "Γυναίκα, όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω ότι αυτή η λέξη έχει πολλά να δηλώσει. Όταν ήμουνα μικρή θεωρούσα ότι είναι υπερβολή πολλές φορές να ζητάμε περισσότερα δικαιώματα ως γυναίκες και ότι τα ίσα δικαιώματα με τους άντρες θα ήταν αρκετά για να νιώθουμε καλύτερα. Μεγαλώνοντας (μεταξύ μας) θεώρησα ότι η γυναίκα είναι ένα πλάσμα περίεργο με Ανεβοκατεβάσματά διάθεσης Και σχεδόν ένα ακαταλαβίστικο ον.Τώρα πια που έχω μπει στην διαδικασία της κύησης έχω τελείως άλλη αίσθηση για τη γυναίκα . Είναι πολύ δυνατή, πολύ μόνη,πολυ δυναμική, μπορεί να κάνει τα πάντα και γι’ αυτό της δίνεται και ο ρόλος της μητρότητας που μόνο αυτή μπορεί να τον στηρίξει. Είναι πολύ όμορφο να μπορείς να επιλέξεις αν θες να γεννήσεις ή όχι αν μπορείς να μπεις σαυτή τη διαδικασία της μητρότητας ή όχι. Σου δίνεται εξαρχής αλλά έχεις την επιλογή, ένας άντρας δεν έχει ποτέ Καμιά επιλογή. Και δεν θέλω ουδεμία στιγμή να σκεφτείτε ότι μειώνω τους άντρες γιατί χωρίς αυτούς σίγουρα θα ήμασταν λίγοι, μισοί.
Η συντροφικότητα είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που χρειάζεται η γυναίκα για να επιβιώσει αλλά μπορεί και μόνη της να καταφέρει πολλά είναι πολύ ιδιαίτερη φυσιογνωμία. Τώρα καταλαβαίνω και όλους τους ρόλους του θεάτρου που από τα αρχαία χρόνια Ορόλος της γυναίκας Ήταν πολύ σημαντικός. Σε πολλές χώρες του κόσμου τις μειώνουμε και τους συμπεριφερόμαστε σαν κάτι τελειως αδικημένο και παράτερο. Είναι στο χέρι μας να διεκδικούμε και να κάνουμε πράγματα ώστε να αποδεικνύουμε ότι πραγματικά αξίζουμε. Έχουμε τεράστια δύναμη μέσα μας, έχουμε πολλά να δώσουμε ας αρχίσουμε να αγαπάμε τους εαυτούς μας για να μας αγαπήσουν και οι υπόλοιποι! Θέλει δύναμη και πίστη!".
