Το σκηνικό της Ελλάδας μονοπωλεί σε κάθε σπίτι, σε κάθε γωνιά ακόμα και στα social media. Η showbiz μέσα από αυτά κρίνει, επικρίνει και παίρνει θέση για το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου.
Αντώνης Καφετζόπουλος και Φαίη Κοκκινοπούλου υπέρ του «Ναι» και με το σύνθημα «Μένουμε Ευρώπη».
Ο Αντώνης Καφετζόπουλος μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook, έγραψε χαρακτηριστικά: «''Πάνω'' απ την πλατεία. Σύννεφα και βροχούλα. ''Κάτω'' στην πλατεία, χωρίς κομματικά λάβαρα και κραυγές μίσους. Μπούρδες και κουραφέξαλα είναι οι ''νέες προτάσεις της Αθήνας''. Η Αθήνα έχει μια και μοναδική πρόταση: ΝΑΙ στην Ελλάδα, μέσα στην Ευρώπη».
Σάκης Ρουβάς
«Έτσι είμαστε πιο δυνατοί!
Από τις εξελίξεις καταλαβαίνουμε οτι τίποτα ακόμα δεν τελείωσε κατανοούμε όλοι ότι η Ευρώπη είναι το σπίτι μας και εργαζόμαστε προς αυτήν την κατεύθυνση,
Συνεχίζουμε όλοι μαζί στην Ευρώπη!
Έτσι είμαστε πιο δυνατοί!»
Ελεονώρα Μελέτη
Το δικό της ηχηρό «ΝΑΙ» έστειλε η Ελεονώρα Μελέτη, όταν το απόγευμα της Τρίτης 30 Ιουνίου, παραβρέθηκε στην πλατεία του Συντάγματος ανάμεσα σε πλήθος διαδηλωτών που σύνθημά τους είχαν το ΝΑΙ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ΝΑΙ στο ευρώ.
Με μια φωτογραφία η παρουσιάστρια έγραψε τη λέξη στον προσωπικό της λογαριασμό του Instagram: «ΝΑΙ».
Μανώλης Μητσιάς:
«Ναι στην Ελλάδα της Ευρώπης. Ναι στην Ελλάδα της τέχνης και του πολιτισμού. Για μας και τα παιδιά μας. Ναι στην Ελλάδα της Ευρώπης».
Πύρρος Δήμας
Δέχομαι κριτική για το γεγονός οτι επιλέγω να είμαι ανοικτός ως προς το τι πιστεύω (και ναι κυρίες και κύριοι αυτό είναι δημοκρατία). Μου είπανε οτι είμαι Αλβανός και δεν έχω το δικαίωμα να μιλάω. Εγώ πράγματι μεγάλωσα στην Αλβανία. Και επειδή έζησα οτι γινόταν εκεί αρνούμαι την αλβανοποίηση στην οποία οδηγείται η ελληνική κοινωνία. Αρνούμαι τα παιδιά μας να στέκονται σε ουρές για 1 κιλό τυρί ή 10 αυγά ή 60 γραμμάρια κιμά (αμφιβόλου προελεύσεως) κάθε μήνα με ένα κουπόνι στο χέρι όπως στάθηκα εγώ. Αρνούμαι να μεγαλώσουν με έναν Χότζα πάνω απ’το κεφάλι τους και τον φόβο στην ψυχή τους. Επειδή ευτυχώς οι περισσότεροι απο εσάς που με βρίζετε για προδοσίες και άλλου τέτοιου είδους ακρότητες δεν το έχετε ζήσει, ελπίζω να το φαντάζεστε αλλα να μην το ζήσετε ποτέ. – ΠΔ
Θοδωρής Αθερίδης:
«Δημοκράτης είναι αυτός που τώρα ψηφίζει αυτό που πιστεύει αλλά μετά υποστηρίζει αυτό που προέκυψε!!! Ούτε ευρώ ούτε δραχμή. Με χειραψίες να κάνουμε συναλλαγές! Αν είμαστε μάγκες, μετά την δημοκρατία να τους μάθουμε κι αυτό!» Τάδε έφη ο Θοδωρής Αθερίδης μέσω Twitter, γιατί στο Facebook έγραψε:
«Η ζωή μας τα τελευταία χρόνια είναι μια κόλαση! Ένας απο τους λόγους είναι γιατί πληρώνουμε τοκογλύφους που μας ρουφάνε το αίμα! Μας κρατούν λεφτά για να πληρώνουμε τοκοχρεολύσια , και δόσεις στο Δ.Ν.Τ. ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΥΤΟ.
Όπως δεν μου αρέσει καθόλου η δόση που πληρώνω από μόνος μου για το σπίτι μου! Δεν αποφάσισα όμως ακόμα να μην πληρώσω την δόση του σπιτιού μου και ν ανοίξω με την τράπεζα περιπέτειες. Έτσι ο λογιστής μου κάθε μήνα έχει την εντολή από μένα να πληρώνει την δόση!
Το ερώτημα που θέτω ευθέως είναι το εξής:
Με ποιο δικαίωμα δεν πληρώθηκε το Δ.Ν.Τ;
Έγινε κανένα δημοψήφισμα με σαφές ερώτημα να πληρώσουμε ή να μην πληρώσουμε το Δ.Ν.Τ και δεν το κατάλαβα;
Η περιπέτεια που άρχισε με τις τράπεζες που κλείσανε έγινε χωρίς να ερωτηθώ αν ημουν έτοιμος να την ζήσω. Ούτε το 36 τοις εκατό που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε το 64 που δεν τον ψήφισε.
Αν ο λογιστής μου είχε πάρει την πρωτοβουλία να μην πληρώσει την δόση του σπιτιού μου, πιστεύετε θα είχε μούτρα να με κοιτάξει στα μάτια; Νομίζω πως ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να έχει την ελάχιστη συναίσθηση του τι έπραξε και να ζητήσει συγνώμη κι όχι να παριστάνει τον επαναστάτη με τα λεφτά των άλλων! Αυτός παίζει και τζογάρει με τα δικά μας λεφτά κι όχι οι τοκογλύφοι!
Οι τοκογλύφοι κάνουν την δουλειά τους! Ο πρωθυπουργός δεν κάνει την δουλειά που του αναθέσαμε!!!»
Βίκυ Χατζηβασιλείου
«Κι αυτό είναι μόνο η πρόβα. Αν η χώρα βγει εκτός ευρώ, οι ουρές θα είναι και έξω από τα super market... Δεν είναι η Ελλάδα που μας αξίζει».
Χάρης Βαρθακούρης
«Καλημέρα και καλή βδομάδα (των παθών).
Σκεφτόμουν τις τελευταίες μέρες, προ δημοψηφίσματος, τι άστατο και κακοδιάθετο καιρό έχουμε.
Σκεφτόμουν πόσα ζευγάρια θα είχαν προγραμματίσει -μήνες πριν- ''καλοκαιρινούς'' γάμους, σε υπαίθριους χώρους, χωρίς να μπορούν να φανταστούν ότι, μέσα Ιουνίου, θα είχαμε κατακλυσμούς και αστραπές. Το ίδιο ισχύει και για άλλες εκδηλώσεις και τελετές (βαφτίσια, πάρτι, κτλ). Όλα τα όνειρα νεόνυμφων, γονέων, εορταζόντων και λοιπών διοργανωτών εκδηλώσεων, ο καιρός τα γκρέμισε. Μετά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος άρχισα να σκέφτομαι αυτούς που είχαν κανονίσει τις χαρές τους γι” αυτή την εβδομάδα.
Σκεφτείτε αυτούς που είχαν κανονίσει από το Φεβρουάριο, πχ, το γάμο τους για την Κυριακή που μας έρχεται, ανήμερα του δημοψηφίσματος. Σκεφτείτε πόσες ετοιμόγεννες γυναίκες αναμένεται να ''ελευθερωθούν'' μέσα σε αυτή την εβδομάδα. Πώς μπορεί κάποιος τέτοιες μέρες να χαρεί και να διασκεδάσει; Είτε λόγω καιρικών συνθηκών, είτε λόγω πολιτικοοικονομικών καταστάσεων…
Και το πρωί που ξύπνησα σκέφτηκα το γλυκό μου γυναικάκι που σήμερα μεγαλώνει κατά ένα χρόνο.
Υπό άλλες συνθήκες, σήμερα θα ήταν μια μέρα τεράστιας ευτυχίας… κι όμως είμαστε συγκρατημένοι κι επιφυλακτικοί στις χαρές μας, όχι γιατί ''οφείλουμε'' ή επειδή ''επιβάλλεται''», αλλά γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή. Ωστόσο έτσι είναι η ζωή… Χωρίς τη φουρτούνα δεν εκτιμούμε την ηρεμία…
Η Δέσποινα Βανδή στο Facebook της:
«Στα αλήθεια δε ξέρω πώς να ξεκινήσω... Βλέπω, ακούω, διαβάζω...η θλίψη μου μεγαλώνει.
Δε ξέρω τι με τρομάζει περισσότερο, το ότι είμαστε ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία ή το ότι βρίζει ο ένας τον άλλον πια με μίσος και κακία. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Οι Έλληνες συνήθως σε κρίσιμες στιγμές διχάζονταν. Δε διαφωνούσαν απλώς, γίνονταν εχθροί. Μόνο που αυτό μέχρι σήμερα αφορούσε το παρελθόν και το συναντούσαμε στις σελίδες των βιβλίων μας στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο. Μα τώρα ξαφνικά το ζούμε, είναι αληθινό και γίνεται μπροστά μας...Μισαλλοδοξία. Μιλάμε για τη Δημοκρατία που γεννήθηκε εδώ. Πώς φτάσαμε να θέλουμε να την πεθάνουμε στην ίδια γη; Τόσα έθνη προχώρησαν με το δικό μας φως και εμείς τώρα μες την αναταραχή μας είμαστε στο απόλυτο σκοτάδι. Την Παρασκευή το βράδυ, όταν έμαθα για το δημοψήφισμα ένιωσα σαστισμένη.
Όσο το σκεφτόμουν εκνευριζόμουν ακόμη περισσότερο. Δεν είμαι οικονομολόγος ούτε έχω γνώσεις νομικής, παρόλο που πέρασα ένα χρόνο απο τα έδρανα κι αυτής της σχολής. Θεωρώ ότι έχω αντίληψη πάνω σε κάποια θέματα που γνωρίζω και μπορώ να εκφέρω γνώμη.
Όμως πώς μπορώ εγώ να μεταφράσω όλους αυτούς τους κανόνες οικονομικής συναλλαγής που αφορούν το παρόν και το μέλλον της πατρίδας μου; Δεν έχω αυτή τη γνώση. Είναι σα να μου δίνουν ένα κείμενο και να μου λένε να κάνω εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς όπου διακυβεύεται η ζωή ενός ανθρώπου.´Εχουμε τρελαθεί τελείως;;;; Δεν είμαι γιατρός. Να τρέξω να βοηθήσω με οποιονδήποτε άλλο τροπο ρε παιδιά, αλλά δε μπορώ να κάνω κάτι για το οποίο άλλος ορίζεται σε αυτή τη θέση!
Μου λέτε να απαντήσω με ένα ναι η με ένα όχι! Τι με ρωτάτε; Αν μου αρέσει η βανίλια ή η σοκολάτα; Μου κάνετε μια ερώτηση που αφορά ένα σύνολο ανθρώπων με συγκεκριμένες ικανότητες και ειδικότητες (οικονομολόγους, νομικούς, κοινωνιολόγους) και καθορίζει το μέλλον του τόπου μας; ΑΔΥΝΑΤΩ! Δεν το καταλαβαίνετε όλο αυτό το παράλογο; Αν εγώ σας λέω ότι δε μπορώ, πώς μπορεί η μάνα μου, η θεία μου και η γιαγιά που ζει απέναντι μου;
Εδώ ένα συμβόλαιο για τη δουλειά μου πρέπει να υπογράψω και το δίνω εννοείται σε δικηγόρο να το διαβάσει και εσείς μου λέτε ότι θα πρέπει να αποφασίσω για το οικονομικό μέλλον της πατρίδας μου;;; Είμαι θυμωμένη. Μας βάλατε όλους σε ένα παιγνίδι που δε μας αξίζει.
Είναι σκληρό αυτό που κάνετε και άδικο. Όλοι κάναμε λάθη. Εμπιστευόμασταν χρόνια τώρα λάθος πολιτικά πρόσωπα που δεν είχαν επι της ουσίας κανένα όραμα γι' αυτόν τον τόπο. Ζούμε στο ωραιότερο γεωγραφικό κομμάτι της Ευρώπης και θά πρεπε να είμαστε το στολίδι της, όχι να παραμείνουμε στο Μουζακα Τζατζικι και να αισθανόμαστε περηφάνια μόνο για το ανυπέρβλητο εκτόπισμα του Παρθενώνα για την Αρχαία Ελλάδα και ό,τι γέννησε αυτή. Και η Ευρώπη έκανε λάθη. Μας στρίμωξε τα τελευταία χρόνια τόσο πολύ που ξέχασε τον ανθρωπιστικό της χαρακτήρα και ότι είχε να κάνει με ανθρώπινες ψυχές, που χάνανε τις δουλειές τους και τους συντηρούσε στην καλύτερη των περιστάσεων η σύνταξη των γονιών τους.
Γιατί; Γιατί μέσα σε όλη αυτή τη δίνη της κρίσης που ζούμε χρόνια τώρα -και μη με διαχωρίζετε, είμαι μέρος του συνόλου, δε ζω σε παράλληλο σύμπαν - δεν είδα κανένα σχέδιο ανάπτυξης πουθενά και δεν άκουσα να γίνεται κάτι ουσιαστικό στον ιδιωτικό τομέα.
Το μόνο που κάνουμε είναι να "κράζουμε" τους Ευρωπαίους για τα λεφτά που μας δάνεισαν και φυσικά και θέλουν να τα πάρουν πίσω. Γιατί δεν "κράζουμε" το γεγονός ότι οι νόμοι, η γραφειοκρατία, η φορολογία είναι τέτοια στη χώρα μας που δε γίνονται επενδύσεις να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας; Τι δε λειτουργεί καλά και δεν πάμε μπροστά; Μήπως πρέπει να αλλάξουμε πολλά και στη νοοτροπία μας; Γιατί όλες οι άλλες χώρες αναπτύχθηκαν και εμείς σήμερα χρεοκοπούμε; Πώς γίνεται μια Γερμανία ισοπεδωμένη το '45 να αναγεννάται απο τις στάχτες της και μέσα σε 20 χρόνια απο την καταστροφή της να δίνει θέσεις εργασίας σε ανθρώπους απο άλλα κράτη; Τι κάνανε αυτοί σωστά και εμείς όχι; Αναρωτιέμαι φωναχτά και δημόσια.
Αποφασίζω να εκθέσω τις σκέψεις μου που με προβληματίζουν και ενδεχομένως κάποιοι να προβληματιστούν και κάποιοι να διαφωνήσουν με τον άκομψο και αγενή τρόπο των ημερών.
Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης μας ανήκει. Ας πάψουμε να γκρινιάζουμε και να εξαπολύουμε επιθέσεις ο ένας στον άλλον.
Είναι ώρα για περισυλλογή. Και επειδή εγω, όπως ανέφερα στην αρχή, δεν έχω τη γνώση, απλώς αντιλαμβάνομαι κάποια πράγματα,θέλω να σας πω ότι χθες διάβασα ένα κείμενο που το υπογράφουν 246 καθηγητές οικονομικών σχολών της χώρας μας.
Λένε λοιπόν πως οι συνέπειες μιας χρεοκοπίας θα είναι πιο επώδυνες απο τις συνέπειες των σκληρών μέτρων του συμβιβασμού.
Συγκεκριμένα, μιλάνε για κλείσιμο των τραπεζών, κούρεμα των καταθέσεων, έλλειψη προϊόντων απο τη αγορά, πτωχεύσεις εταιριών και εκτόξευση της ανεργίας.
Θα χαμηλώσουν πολύ οι μισθοί και οι συντάξεις (δηλαδή πόσο πιο κάτω θα πάνε).
Θα έχουμε προβλήματα στη δημόσια υγεία και στην άμυνα, κοινωνικές αναταραχές και βαθιά ύφεση.
Όλα αυτά βραχυπρόθεσμα.
Μεσοπρόθεσμα:
Διεθνής απομόνωση της χώρας, αποκλεισμός απο τις διεθνείς αγορές, διακοπή κοινοτικών κονδυλίων, μείωση του βιοτικού επιπέδου και επίσης, πως οι επιπτώσεις για την εθνική μας ασφάλεια θα είναι ανυπολόγιστες και καταστροφικές...
Δεν είναι ότι άλλαξε κάτι στην αρχική μου σκέψη αυτό το κείμενο. Απλώς ονομάτισε ξεκάθαρα όλες μου τις φοβίες και όλα αυτά που ήταν σκόρπια στο κεφάλι μου τα έβαλε σε μία τάξη. Βεβαιώθηκα λοιπόν πως στο ενδεχόμενο μιας χρεοκοπίας αυτοί που έχουν πολλά χρήματα θα αποκτήσουν ακόμη περισσότερα και αυτοί που δεν έχουν δε μπορώ να διανοηθώ που θα φτάσουν. Επίσης θα βρεθούμε εκτεθειμένοι απέναντι σε όλους αυτούς που χρόνια τώρα εποφθαλμιούν τα χωρικά μας ύδατα!
Δε χρειάζεται να μείνουμε με ''μια ελιά, ενα αμπέλι και ενα καράβι'' για να ξαναφτιάξουμε αυτόν τον τόπο απο την αρχή. Για να αλλάξει ο κόσμος γύρω μας πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς».
Ευγενία Μανωλίδου
''Ναι Ναι Ναι. Ναι στην ενωμένη Ευρώπη.
Τα Όχι του δημοψηφίσματος
Μίκης Θεοδωράκης
Όχι λέει μέσω άρθρου ο σπουδαίος δημιουργός: «Φορτώνουν τον Λαό με ακόμα περισσότερα βάρη οδηγώντας τον σε πλήρη εξαθλίωση και εξόντωση και στερώντας του την εθνική ακεραιότητα, ανεξαρτησία και κυριαρχία»
Πηγή: Μίκης Θεοδωράκης: Ψηφίζω «όχι» στο δημοψήφισμα - Κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/214546/mikis-theodorakis-psifizo-ohi-sto-dimopsifisma-kritiki-ston-syriza#ixzz3eiwOVxN7
Το όχι του Σταμάτη Κραουνάκη:
«Μωρα γλυκα μου,ακουστε με ..στα χωρια πινουνε τραγουδανε και φωναζουν οχι ,γερμανια ταρακουνιεται,ιταλια ταρακουνιεται,ισπανια ταρακουνιεται,γαλλια στα προθυρα...η Ευρωζωνη θα καταρρευσει,εχει αποτυχει οικτρα,διαλυσε τα σπιτια τους λαους,κλειστε τις τηλεορασεις,μονο εκνευρισμο..εισπραττουμε...μαζευτειτε παρεες...ειναι η μεγαλη στιγμη...οσο τους βλεπετε τους δινετε μισθο...μην ανακυκλωνετε τι λενε...εξηγειστε επηρεαστε....ολοι αυτοι εχουν φαει χρημα πολυ για πολλα χρονια, ΟΧΙ σε αντιπαραθεσεις και αχρηστους τσακωμους,φανερωθηκανε ολοι..δε χρειαζεται τζαμπα αφιονισμα..καντε το Οχι ΣΑς ΑΚΡΙΒΟ ,ΦΟΡΤΩΣΤΕ ΤΟ Μ ΟΛΟ ΤΟ ΘΥΜΟ ΤΟΥ ΔΙΚΙΟΥ ΣΑς ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΟ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΑ ΤΟΥς...οσο πιο σιωπηλο τοσο πιο βαρυ θα ειναι ....» και πρόσθεσε: «
αυτες οι προσωπικοτητες του ΝΑΙ ευχομαι ν ακουσουν το ΟΧΙ μεσα τους για παντα»
Τάνια Τσανακλίδου
«Μετα το 1967 ζω, για δευτερη φορα, επιβολη δικτατοριας με αυτουργους εγχωρια και ξενα κεντρα.ΟΧΙ, λοιπον με ολη μου την καρδια!».
Γιάννης Στάνκογλου:
«Γιατί τα λόγια ειναι φτώχια .... Και γιατί οοοοοοοολοιιιι καταλαβαίνουμε γιατί....ΟΧΙ.... Δεν φοβόμαστεεεεε ρεεεε....σάπιοι.... Μια τουρτα για το σπιτι...ΟΟΟΟΟΧΧΧΙΙΙΙΙΙ.....θα την φαω εδω...μαζι μαααααας.....βεγγος......».
Σοφία Μουτίδου
Δηλώνω υπεύθυνα ότι εγώ, η Σοφία Μουτίδου ετών 43, ηθοποιός στο επάγγελμα κ μητέρα ενός 6χρονου κοριτσιού, δεν γνωρίζω ουσιαστικά την πολιτική κατάσταση αυτή τη στιγμή. Μόνο γενικότητες γνωρίζω κ για τα μέτρα, κ για το γιούρογκρουπ κ για το ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΕΙΤΕ ΜΕ ΝΑΙ ΕΙΤΕ ΜΕ ΟΧΙ. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω καμία ουσία. Προσπαθώ να μην μείνω σε συνθήματα που δείχνουν ποσό πουτσαραδες είμαστε εμείς οι Έλληνες, κ πόσο πρέπει να τις μετρήσουμε με τους εχθρούς.
Επίσης από την άλλη λέω, για πρώτη φορά, πρέπει τόσο άμεσα να πάρω μια απόφαση που με αφορά. Από την άλλη ξέρω οτι η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας. Από την άλλη λέω, όχι, δεν είναι τόσο δημοκρατικό κ επαναστατικό όπως φαίνεται το δημοψήφισμα, από την άλλη μουρχεται ένα λαϊκό «βρε πάρτε τ αρχιδια μας», από την άλλη λέω, μεγάλη καφρίλα, αν πω οχι, θα γίνει εμφύλιος μετά, ….κι από την άλλη, λέω, ω θεε μου, την Κυριακή θα ψηφίσουν αυτοί που βαλαν τη Χρυσή Αυγή?
Δυστυχώς δεν μπορώ να έχω εμπιστοσύνη στο εκλογικό σώμα.
Άγεται κ φέρεται από πώρωση, πόλωση, συμπλέγματα κ πασαλειμμένη γνώση.
Κ είμαι χίλια τα εκατό σίγουρη πως όποιος έχει χρήματα στην άκρη σκέφτεται εντελώς αλλιώς από αυτόν που δεν έχει. Κ θα μου πεις «σπουδαία ανακάλυψη». Κ θα σου πω οτι αν δώσεις λεφτά σ αυτόν που δεν έχει, θα αλλάξει γνώμη, κ με μπλάνκο θα σβήσει το ΟΧΙ του από το χαρτί. Είναι αυτό άραγε συνείδηση? Να πω όχι επειδή δεν έχω φράγκο? Αλήθεια δεν ξέρω. Κι εννοείται πως δεν προβληματίζομαι για το μέλλον της Δήμητρας μου, αλλά για την παρούσα δική μου σκέψη. Δική μου ζωή. Δικό μου χρόνο κ χώρο.
Οι... σχολιαστές
Άννα Βίσση
«Το μυαλό μας όμως όλων είναι στην Ελλάδα, όλο αυτό θέλουμε να καταλήξει κάπου, να τελειώσει, να ησυχάσουμε και να ζήσουμε μια κανονική ζωή. Ειδικά οι αδικημένοι να βρουν τον δρόμο τους. Είναι απίστευτα αυτά που συμβαίνουν. Και επειδή ταξιδεύω πολύ, βλέπω ότι και οι μη Έλληνες είναι με τους Έλληνες πια. Ο τουρισμός μας είναι μοναδικός και πρέπει να διασωθεί - και αυτός και άλλα πράγματα που είναι μοναδικά στην Ελλάδα. Δεν ξέρω τι να πω. Δεν ξέρω ποιος φταίει, φταίμε όλοι μας. Σε κανέναν δεν αξίζει τέτοια τύχη. Μας κατηγορούν ότι είμαστε κακομαθημένοι. Εντάξει, είμαστε. Ζούμε στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου με πιο όμορφο κλίμα... ήλιος, είμαστε άνθρωποι λαμπεροί με ενέργεια και έτσι θα συνεχίσουμε να ζούμε».
Ηλίας Ψινάκης:
«Όταν είσαι δήμαρχος δεν μπορείς να πετάς αψήφιστα ''ναι'' ή ''όχι''. Και τα δύο έχουν κόστος. Το ''ναι'' θα φέρει εκλογές, οικουμενική κυβέρνηση, μανούρα... Το ''όχι'' κλειστές τραπεζες και... είδατε το χάλι της Ελλάδας δύο μέρες τώρα. Όταν είσαι δήμαρχος έχεις την ευθύνη δεκάδων χιλιάδων πολιτών. Εγώ ούτε στο Κάπρι θα πάω, ούτε στη Μύκονο, θα μείνω στο Μαραθώνα. Όσο γάτα και να είσαι η εικόνα μιλάει από μόνη της. Καλά ξεμπερδέματα και καλή τύχη σε όλους».
Μπέττυ Μαγγίρα
Κανείς δεν μας λέει τι θα φέρει το ναι η το όχι κι εμείς «φαγωνόμαστε» μεταξύ μας τι να ψηφίσουμε για κάτι που από αύριο δεν θα ισχύει!!!!
Ρούλα Κορομηλά
Εξηγήσεις κ διευκρινίσεις χρειαζόμαστε κ αλήθειες επιτέλους απαιτούμε αφού τελικά εμείς θ’ αποφασίσουμε ….τι δεν καταλαβαίνετε ???
Είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή…….Κ αν μας αντέξει το σκοινί θα φανεί στο χειροκρότημα … Αντιλαμβάνεστε, ακούτε, βλέπετε, βιώνετε
Διονύσης Σαββόπουλος
«Δεν φοβάμαι τη δραχμή.
Δεν φοβάμαι το ευρώ, που σαφώς το προτιμώ.
Φοβάμαι μόνο τον διχασμό που τρέχει στο αίμα μας
από τον καιρό του Θουκυδίδη ως τις μέρες μας».
Κατερίνα Καινούργιου:
«1η Ιουλίου...Πάντα αυτή η μέρα σηματοδοτούσε την επίσημη έναρξη του καλοκαιριού. Και σε ολόκληρο τον κόσμο ταξίδευαν οι εικόνες που διαφήμιζαν τον πλούτο της Ελλάδας ..της ηλιόλουστης χώρας μας, με τα γαλανά νερά , τα πανέμορφα νησιά μας. Φέτος όμως ταξιδεύουν στο κόσμο άλλες εικόνες της χώρας μας. Εικόνες πρωτόγνωρες , με τους ηλικιωμένους να κάνουν ουρές στις τράπεζες- με αλφαβητική σειρά- για λίγα ευρώ. Εικόνες που παραπέμπουν σε πόλεμο. Εικόνες ντροπής που δεν τιμούν κανέναν. Εικόνες που στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί να είναι μόνιμες , τρέμω. Για ακόμη μια φορά χωριστήκαμε στα δυο. Εμείς , εσείς . Αυτοί, οι άλλοι. Οι ''ναι'', οι ''όχι''. Δεν ήμασταν έτσι. Πότε γίναμε έτσι; Στα ξένα δίκτυα δεν παίζουν πια τις διαφημίσεις για διακοπές στην Ελλάδα. Αλλά παίζουν ένα χρονόμετρο που μετρά αντίστροφα για το τέλος μας...
Γιώργος Τσαλίκης
Δύσκολες στιγμές, περίεργες…
Αυτά που ζούμε είναι τόσο καινούργια όλα…
Και στη σκέψη όλων μας ΜΟΝΟ ένα πράγμα…
Ότι γίνει να είναι για το καλό αυτών των παιδιών… Των παιδιών μας που δεν επέλεξαν τίποτα από όλα αυτά…
Τα παιδιά μας που είναι τόσο αθώα κι εμείς οι «μεγάλοι» αποφασίζουμε για το μέλλον τους…
Ποιο μέλλον όμως…?
Καλημερα όπου κι αν είστε…
Θοδωρής Αθερίδης
Οι πλούσιοι δε γιναν πλούσιοι επειδή είχαμε ευρώ! Σκέψου τώρα μ ένα ''οχι'' , σε μια μέρα, πόσο πιο πλούσιοι θα γίνουν! Με την άδεια μας…..
Για σκεφτείτε την εικόνα ενός Ευρωπαίου πολίτη: στο ένα κρατάμε όπλο και το άλλο το απλώνουμε ζητιανεύοντας. Πoτέ δε θα βρούμε το δίκιο μας.
Θορυβήθηκαν λέει ο Ομπάμα και η Μέρκελ με τον Τσίπρα! Όντως αν ακούσεις ότι πιλοτάρει airbus ένας έφηβος θα φοβάσαι για το που θα το ρίξει.
Ότι ανάκαμψη είχε ποτέ στην ζωή του ο Έλληνας ήταν με δανεικά! Αν αυτά σταματήσουν δεν υπάρχει ιστορικά προηγούμενο παράδειγμα ανάκαμψης.
